Sirius

Sirius sive Alpha Canis Maioris (α CMa), in constellatione Cane Maiore visum, est systema stellare. Nobis stella splendidissima totius caeli videtur, quae etiam magnitudine apparenti -1.46 conspicitur. Hoc systema stellare a nobis distat 8.6 spatiis lucis annuis; inter systemata proxima locum quintum habet.

Situs Sirii in constellatione Canis Maioris

Nomina et contextus

Triangulum^(en) caeleste deae Spdt, quotannis medio mense Iulio effectum orto Sirio (ad fundum), quo coniunguntur Procyon (supra ad sinistram) et Betelgeuse (supra ad dextram)

Nomen origine Graecum, plurimis cognitum, est "Sirius" (Σείριος). Latinitate simpliciori "Canicula" appellatur tamquam oculus figurae fictae Canis Maioris stellaque huius constellationis lucidissima. Ex hoc nomine dies "caniculares" in Europa meridiana nuncupantur, anni omnis siccissimi, nam ortus aestivus huius stellae in ea regione aevo Classico media aestate inter 19 et 24 Iulii observabatur. Aegyptii antiqui deam Spdt (nomine Graeco Sothis) cum stella exaequabant vel sola vel duabus aliis coniunctis, videlicet Procyone et Betelgeuse. His stellis tribus, Sirio orto, triangulum caeleste quotannis efficiebatur, sub quo asterismo Aegyptii anniversariam inundationem Nili exspectabant novumque annum celebraverunt. Linguis Oceanicis eadem stella magnam avem nomine Manu fingere censita est, ala boreali aut Procyone aut Betelgeuse, ala australi Canopo, qua caelum in hemisphaeris dividatur.

Charactere "α Canis Maioris" ab Ioanne Bayero anno 1603 in Uranometria, numero "9 Canis Maioris" in Historia coelestis Britannica Ioannis Flamsteedii anno 1725 designata est.

Motio propria

Edmundus Halley motionem propriam stellarum quae fixae dicebantur primus invenit, observationibus sui ipsius cum adnotationibus libri Almagest Claudii Ptolemaei collatis. Stellas splendidiores Aldebaran, Arcturum, Sirium multo a locis priscis remotas rettulit, Sirio non minus quam 30 arcsecundis distante.

Systema

Stellae A et B inter se quam proxime 8.1, quam longissime 31.5 unitatibus astronomicis distant.

• Sirius A oculis spectantium terrestrium cernitur. Seriei principali stellarum et classi spectrali A1 V attribuitur.
• Sirius B pumilio alba (classis spectralis DA2) satis magna est, collapsu stellae multo maiore ante annorum 120 milia milium effecta.

Nexus interni

• Dies caniculares

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Sirium spectant.

Data astronomica: "00516" apud ARICNS.

• "Sirius" apud Sol Station
• "Sirius" apud Bruce Mills, The Chronicles of Local Space (situs partim ficticius)