Zeno Eleates[1] (Graece: Ζήνων ὁ Ἐλεάτης; natus circa 500, mortuus circa 430 a.C.n.) fuit philosophus Graecus praesocraticus Eleae natus, unus inter Eleaticos philosophos et Parmenidis discipulus cuius doctrinas paradoxis suis de infinitate sustentare conatus est.[2]. Unus e magistris Periclis fuit[3].

Wikidata Zeno Eleates
Res apud Vicidata repertae:
Zeno Eleates: imago
Zeno Eleates: imago
Nativitas: 490 a.C.n.; Velia
Obitus: 425 a.C.n.; Velia

Vide etiam paginam discretivam: Zeno

Notae recensere

 

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!