Timor
Timor, seu metus[1], est motus animi qui inducitur a minatione percipiente ab ente quod variationem efficit in cerebro et functione viscerum et tandem in more, ut puta, fugere vel celare vel derigescere.[2] Timor irrationalis est phobia.[3]
Timoris physiologia et psychologiaRecensere
Perpectio inductorRecensere
Timor stimulis externis internisve induci potest. Stimuli visuales, per stimuli externi exemplum, timorem inducere possunt: stimulus anxifer in cerebro et corticem occipitalem et corpus amygadaloideum responsum neurophysiologicum inducit[4]. Incendi timorem corpus amygdaloideum magnum momentum habet[5]. Inter cortices visuales et corpora amygdaloideia ipsilaterale nexus sunt: homines igitur cum corporis amygdaloidei functione laesa timoris reactiones reductas ostendunt.
Timorem sustentareRecensere
Psychologia cognitivaRecensere
In psychologia cognitiva quoque descriptiones timoris divulgatae sunt. Per exemplum descriptio psychophysiologica[6] ostendit circulum timoris vitiosum:
- stressor internus sive externus
- perceptio et interpretatio: "periculosa est"
- timor
- mutationes physiologicae et corporis reactiones (per exemplum: sudor, (cordis) palpitationes, inquies)
Deinde haec corporis reactiones ipsae stressores erunt et circulum vitiosum supplent.
PerturbationesRecensere
Timor indicium pertirbationis sive morbi imponitur:
- Pavor nocturnus — forma insomniae (vox "parasomnia") in infantibus[7], non raro cum somnambulismo
- Pavor diurnus — in infantibus, expergefieri ex sonmo meridiano cum timore
Nexus interni
NotaeRecensere
- ↑ cum significatione simili: anxietas, anxitudo, pavor, terror
- ↑ A. Olsson et E. A. Phelps 2007.
- ↑ Öhman 2000.
- ↑ Vuilleumier P, Richardson MP, Armony JL, Driver J, Dolan RJ (Nov 2004). "Distant influences of amygdala lesion on visual cortical activation during emotional face processing". Nat Neurosci 7: 1271-7
- ↑ Aggleton JP (1993). "The contribution of the amygdala to normal and abnormal emotional states". Trends Neurosci 16: 328-33
- ↑ Margraf J, Ehlers A (1989). Etiological Models of Panic - Psychophysiological and Cognitive Aspects, in: Panic Disorder: Theory, Research and Therapie, Ed. Baker R. pp. 205-31
- ↑ Van Horn N. L., Street M. (2018). Night Terrors,StatPearls Publishing.
BibliographiaRecensere
- Öhman, A. 2000. Fear and anxiety: Evolutionary, cognitive, and clinical perspectives. In Handbook of emotions, ed. M. Lewis et J. M. Haviland-Jones, 573–593. Novi Eboraci: The Guilford Press.
- Olsson, A. et E. A. Phelps. 2007. Social learning of fear. Nature Neuroscience 10(9):1095–1128. PMID 17726475.
|
Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes! |