Abecedarium Graecum
Α α Alpha Β β Beta
Γ γ Gamma Δ δ Delta
Ε ε Epsilon Ζ ζ Zeta
Η η Eta Θ θ Theta
Ι ι Iota Κ κ Cappa
Λ λ Labda Μ μ My
Ν ν Ny Ξ ξ Xi
Ο ο Omicron Π π Pi
Ρ ρ Rho Σ σ ς Sigma
Τ τ Tau Υ υ Ypsilon
Φ φ Phi Χ χ Chi
Ψ ψ Psi Ω ω Omega
systema numerale
αʹ 1 ιʹ 10 ρʹ 100
βʹ 2 κʹ 20 σʹ 200
γʹ 3 λʹ 30 τʹ 300
δʹ 4 μʹ 40 υʹ 400
εʹ 5 νʹ 50 φʹ 500
ϝʹ ϛʹ στʹ 6 ξʹ 60 χʹ 600
ζʹ 7 οʹ 70 ψʹ 700
ηʹ 8 πʹ 80 ωʹ 800
θʹ 9 ϙʹ ϟʹ 90 ϡʹ 900

Thēta (Graece θῆτα; in ambabus linguis indeclinabile) est octava alphabeti Graeci littera, quae in lingua antiqua [tʰ] occlusiva alveolaris surda aspirata dicitur, sed inde a saeculo primo sicut nunc in lingua hodierna [θ] fricativa dentalis surda exprimitur. Etiam numerum novem significat.

Quia θάνατος 'mors' littera theta incipit, Graeci eam in suffragiis signum damnationis scribebant. Ut scribit Marcus Valerius Martialis:

Nosti mortiferum quaestoris, Castrice, signum?
Est operae pretium discere theta novum.
Exprimeret quotiens rorantem frigore nasum,
Letalem iuguli iusserat esse notam.[1]

Itaque theta in epitaphiis graphitisque Latinis significat 'obiit' vel 'mortuus est'.

Notae recensere

Nexus interni