Theodorus Tjutčev

Theodorus Ioannis filius Tjutčev (Russice: Фёдор Иванович Тютчев, Fëdor Ivanovič Tjutčev; natus in vico Ovstug gubernii Orelensis, die 23 Novembris^[1] 1803; mortuus Villae Augusti die 15 Iulii^[2] 1873), fuit insignis Russiae poeta et diplomaticus, socius correspondens Academiae Scientiarum Petropolitanae ab anno 1857.

Theodorus Tjutčev, initio domi et dein in Universitate Moscuensi educatus, anno 1821 munus diplomaticum in Collegio Rerum Externarum Imperii Russici cepit. Monachi et Taurini habitabat, familiaris Henrico Heine et Friderico Schelling. Rebus litterariis abalienatus erat et scriptorem se esse numquam censebat. Circa 400 carmina poetae extant, quorum versus plurimi in Russia persaepe recitantur.

Poemata prima genere artis poeticae saeculi duodevicensimi scribebat. Tertio decennio saeculi traditiones romanticismi Europaei (praesertim Germanici) in carminis eius praevalebant. De summa rerum, de fatis humanis et de natura deliberationes his carminibus philosophicis et meditativis argumenta principia sunt. Quarto decennio saeculi nonnulla opuscula scripsit de relationibus complicatis Russiae et Europae occidentalils.Tum et rerum Slavicarum amicis^[3] dictis propinquus factus est.

Quinto saeculi decennio nonnulla carmina famosa de amore difficili ab eo composita sunt. Haec postea in "Cyclum Denis'evianum" Helenae Denis'evae dedicatum coniuncti sunt. Annis 1860–1870 versus de rebus politicis saepissime componebat.

Carmen celeberrimum Silentium! (Latine titulatum) ad tacendum invocatio tristis est querimoniaque de impossibilitate hominem alium pernoscere^[4]. Versus huius carminis "Cogitatio elocuta mendacium est" proverbium factum est, sicut et "Russia mente intellegi non potest" et "Minime nobis praedivinare datum est, quomodo verbum nostrum resonaturum sit."