Eutaxiologia
Eutaxiologia (Graeco eu 'bonus' + tax- 'ordo') est philosophicum ordinis et designationis studium. A teleologia distinguitur quia finem vel metam conformationis vel rationis datae vehementius non dicit, sed tantum gradum et multiplicitatem conformationis vel rationis tractat. Nomen eutaxiology Anglice primum factum est a geologo Ludovico Ezra Hicks in libro Critique of Design Arguments, in qui arguit hominem multiplicem vitae organicae in tellure naturam aestimare posse, ratione designationis intellegentis assumpta et accepta absente.[1] Notio iam invenitur in operibus Aristotelis[2] et Lucretii.[3]
Nexus interni
Notae recensere
- ↑ Lewis Ezra Hicks, A Critique of Design Arguments (Bostoniae: Franklin Press, 1883), textus.
- ↑ Aristoteles, The Organon and Other Works, textus conversus a W. D. Ross in Archivo Interretiale (archive.org), p. 649 in textu, nota 647, textus.
- ↑ Lucretius, De Rerum Natura, conv. Antony M. Esolen (Baltimorae: The Johns Hopkins University Press, 1995, ISBN 080185055X).
Bibliographia recensere
- Corey, Michael Anthony. 1993. God and the New Cosmology. Lanham Terrae Mariae: Rowman & Littlefield.
- Nagel, Ernest. 1979. Teleology. Novi Eboraci: Columbia University Press.
 |
Haec stipula ad philosophiam spectat. Amplifica, si potes! |