Seleucia ad Tigrim
Seleucia (Graece Σελεύκεια), sive Seleucia ad Tigrim, fuit urbs Mesopotamica et olim metropolis Regni Seleucidarum. Ad ripam Tigridis dextram stetit prope Ctesiphontem (ubi reges Parthorum hibernabant) quae ad ripam sinistram stetit. Ruinae urbium geminarum Arabice المدائن al-Madāʾin, Aramaice ܩܛܝܣܦܘܢ Māḥōzē scil. 'urbes' appellantur.
Historia
recensereSeleucia anno 305 a.C.n. fere condita est a Seleuco Nicatore, primo rege Regni Seleucidarum, qui, post mortem Alexandri Magni, orientalem Regni Macedonici regionem ceperat. Seleucia caput Seleucidarum fuit usque ad Antiochiam aedificatam. In urbe, tertio saeculo a.C.n., Graeci, Syri, atque Iudaei habitabant. Anno 141 a.C.n. Parthi, Mithridate I duce, Seleuciam ceperunt, et oppidum caput occidentale Regni Parthici factum est. Anno 55 a.C.n. prope urbem proelium factum est, exercito regis Parthici Mithridatis III superatus est ab exercitus Orodis II, qui suus frater erat, et, interfecto Mithridate, Orodes reri potitus est. Anno domini 117 Seleucia obsessa et arsa est ab exercito imperatoris Traiani, sed anno post successor Traiani, imperator Hadrianus, Parthis urbem redidit. Seleucia a duce Romano Aulo Crasso deleta est, anno domini 165.
Bibliographia
recensere- "Seleucia." 1886. Encyclopædia Britannica ed. 9a, 21: 632. Novi Eboraci: Charles Scribner's Sons.
Nexus externi
recensereSitus geographici et historici: Locus: 33°8′14″N 44°31′2″E • GeoNames • 25278.html Digital Atlas of the Roman Empire • Pleiades • Большая российская энциклопедия |