Philippus Balacri filius
Vide etiam paginam discretivam: Philippus.
Philippus Balacri filius (Graece Φίλιππος) fuit dux exercituum Alexandri Magni, qui in proelium iuxta Gaugamelam militibus pro Amynta praepositus est. Philippus (idem ut videtur) pro Eumene annis 320 et 316 a.C.n. pugnavit. Philippus (idem ut videtur) iussu Antigoni Monophthalmi cum Demetrio militavit. Una cum Iolao Philippus (idem ut videtur) fuit, secundum inscriptionem Atheniensem, anno circiter 307 vel 306 a.C.n. Antigoni sectator; is fuerat antea somatophylax regis Alexandri. Philippus (idem ut videtur) Sardes a Prepelao Lysimachi sectatoris obsessos defendit, bono eventu.
Fontes
recensere- Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 17.57.3, 19.40.4, 19.42.7, 19.69.1, 20.107.5
- Q. Curtius Rufus, Historiae 4.13.28
- Inscriptiones Graecae vol. 2 (2a ed.) no. 561
- PSI 1284 col. 3 vv. 14-15
Bibliographia
recensere- Helmut Berve, Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage (Monaci: Beck, 1926) i.778, vol. 2 p. 383
- "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 93, p. 421
- Jane Hornblower, Hieronymus of Cardia (Oxonii, 1981) pp. 123-124
- P. Schoch, "Philippos (16), (17), (18)" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)
De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.