Pamphilus de amore
Pamphilus de amore est comoedia Latina saeculo XII ab auctore incerto in Francogallia vel in Hispania composita distichis elegiacis (sicut et Vitalis Blesensis et Guilelmi Blesensis comoediae; 780 versus habet). Ovidii genus dicendi et materiam imitatur (praecipue Amores I 8).
Saepe a discipulis Latinis legebatur, et Eberhardus Alemannus in Laborinto dicit:
- Vulnus amoris habet in pectore Pamphilus illud
- Pandit in antidotum subvenientis anus.
Versio Nordica antiqua (Pamphilus ok Galathea) saeculo XIII facta est et Francogallica (Pamphile et Galatée) ab Ioanne Brasdefer (circa annos 1300/1315). Pamphlet vocabulum linguarum vulgarium a Pamphilo originem ducit, nam saepe libelli parvi cum comoedia illa inveniebantur.
Fabula
recenserePamphilus iuvenis Galateam virginem amat et non ei taedio est, sed anum lenam conducit, ut Galateam insidiis caperet, et indefensam violat.
Editiones
recensere- Alphonse Baudouin, ed., Pamphile, ou l'Art d'étre aimé, comédie latine du Xe siècle (Paris, 1874)
- Jacobus Ulrich, ed., Pamphilus, Codici Turicensi (Zurich, 1983)
- Gustave Cohen, La "Comédie" latine en France au 12e siècle, 2 vols (Paris, 1931)
- Adolfo Bonilla and San Martín, Una comedia latina del siglo XII: (el "Liber Panphili") / Boletín de la Real Academia de la * * Historia, 70: Cuaderno, V (Matriti: Imp. de Fortanet, 1917)