Guilelmus Blesensis
Guilelmus Blesensis, qui circa annum 1167 floruit, Blesis incola, fuit poeta comoediographus Latinus Francogallicae originis et abbas Benedictinus Frater Petri Blesensis fuit; anno 1167 in Regnum Siciliae venit, ubi, cum frustra Cataniae episcopus fieri conatus est, abbas Matinensis(it) factus est.
Guilelmus BlesensisRes apud Vicidata repertae:
Poema Guiliemi Flaura et Marcus deperditum est; duae comoediae superstites sunt, Alda et Iurgia muscae et pulicis, distichis elegicis compositae, Ovidium imitantes (sicut Pamphilus de amore et Vitalis Blesensis comoediae).
Nexus externi
recensere|
|
Lexica biographica: • Deutsche Biographie • |
- Encyclopaedia Italiana (Italice)
- Gulielimi Blesensis comoediae, ed. Carolis Lohmeyer, 1892