Marcus Iunius Silanus (consul 109 a.C.n.)

Marcus Iunius Silanus (natus saeculo 2 a.C.n.; obiit post annum 104 a.C.n.) fuit consul Romanus.

Cursus honorum

Forsitan Iunius anno 145 a.C.n. IIIvir monetalis fuit et anno 124 aut 123 a.C.n. tribunus plebis. Tum legem de crimine repetundarum tulit. Anno 112 vel antea praetor erat et anno 109 una cum Quinto Caecilio Metello Numidico consulatum adeptus est. Legem de exemptione militiae sustulit. Anno 108 a Cimbris victus est et idcirco a Gnaeo Domitio Ahenobarbo tribuno plebis anno 104 a.C.n. accusatus, sed deinde absolutus est^[1].

Fridericus Münzer: Iunius 169). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band X,1, Stuttgart 1918, Sp. 1093–1095.
Caolus-Ludovicus Elvers, "Iunius [I 32]" in Der Neue Pauly vol. 6 (Stutgardiae: Metzler, 1999. ISBN 3-476-01476-2) col. 65.

Antecessores: Spurius Postumius Albinus et Marcus Minucius Rufus	Consul 109 a.C.n. cum Quinto Caecilio Metello Numidico	Successores: Servius Sulpicius Galba et Lucius Hortensius