Lucius Lucceius Quinti filius

Lucius Lucceius Quinti filius (natus saeculo 2 aut 1 a.C.n. Pompeiorum, mortuus circa annum 43 a.C.n.) fuit homo politicus et rerum gestarum scriptor temporibus liberae rei publicae Romanae.

Vita

Amicus erat Marci Tulii Ciceronis, a quo saepe littera accepit^[1]. Anno 67 a.C.n. praetor urbanus electus est et anno 64 a.C.n. frustra Lucium Sergium Catilinam accusavit. Anno 60 a.C.n. frustra candidatus consulatus contra Marcum Calpurnium Bibulum erat, quamquam a Caesare adiutus est,^[2] atque deinde a re publica se recessit. Annis sequentibus libros de rebus gestis composuit. Anno 49/48 a.C.n. inter consiliarios Gnaei Pompeii erat^[3]. Postea veniam accepit a Caesare et Romam revertebat, ubi Ciceroni de filia maerenti consolationem dedit^[4]. Circa annum 43 a.C.n. vel mortuus est vel - ob divitias suas - proscriptionibus necatus est.

Bibliographia

Georgius Fündling, "[1 3] L., L." in Der Neue Pauly vol. 7 (Stutgardiae: Metzler, 1999. ISBN 3-476-01477-0) col. 458–459.

Notae

↑ Marcus Tullius Cicero, Ad familiares XII
↑ Sallustius, Divus Iulius 19,1
↑ Gaius Iulius Caesar, Bellum civile III 18,3-4
↑ Cicero, Ad familiares V, 13-15

[1] Marcus Tullius Cicero, Ad familiares XII

[2] Sallustius, Divus Iulius 19,1

[3] Gaius Iulius Caesar, Bellum civile III 18,3-4

[4] Cicero, Ad familiares V, 13-15

[1]

[2]

[3]

[4]