Lucius Furius Sp.f. Purpureo

Lucius Furius Sp.f. Purpureo (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 183 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum

Anno 210 tribunus militum fuit et anno 200 praetor de Gallis et Liguribus triumphavit. Anno 196 una cum Marco Claudio M.f. Marcello consul electus est et iterum contra Gallos et Ligures certavit. Hoc anno templum Iovis vovit. Anno 189 Antiocho III rege Syriae victo legatus in orientam missus est. Anno 187 in patriam rediit atque frustra triumphum imperatoris Cn. Manlii Cn.f. Vulsonis (consul anni 189) obtrectabat^[1]. Anno 184 candidatus censoris repudiatus est. Anno 183 legatus ad Gallos, qui in Galliam Cisalpinam invaserant, missus est^[2].

Fridericus Münzer: Furius 86. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VII,1, Stuttgart 1910, Sp. 362–364.
Carolus-Ludovicus Elvers, "F. Purpureo, L." in Der Neue Pauly vol. 4 (Stutgardiae: Metzler, 1998. ISBN 3-476-01474-6) col. 718.

Antecessores: Gaius Cornelius L.f. Cethegus et Quintus Minucius C.f. Rufus	Consul 196 a.C.n. cum Marco Claudio M.f. Marcello	Successores: M. Porcius M.f. Cato et Lucius Valerius P.f. Flaccus