Lucius Cornelius L.f. Merula
Lucius Cornelius L.f. Merula (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 193 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.
Cursus honorum
recensereMerula anno 198 a.C.n. praetor urbanus seditionem servorum suppressit[1], anno 194 IIIvir coloniae Tempsae deducendae fuit. Anno 193 una cum Quintus Minucius Q.f. Thermus consul erat[2]. Apud Mutinam Boios vicit[3] neque autem ei triumphum tributus est[4].
Bibliographia
recensere- "Lucius Cornelius L.f. Merula" in Der Neue Pauly vol. 3 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01473-8) col. C. Merula, L.–Carolus-Ludovicus Elvers.
Notae
recensere- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita XXXII 26, 4-18
- ↑ Titus Livius, op.cit., XXXIX 54,1
- ↑ Titus Livius, op.cit. XXXIV 55,6; 56,12-13; XXXV 4-5 et 6,5-9
- ↑ Titus Livius, op.cit. XXXV 8
| Antecessores: P. Cornelius P.f. Scipio Africanus Maior II et Tiberius Sempronius Ti.f. Longus |
Consul 193 a.C.n. cum Quintus Minucius Q.f. Thermus |
Successores: Lucius Quinctius T.f. Flamininus et Gnaeus Domitius L.f. Ahenobarbus |