Lacus Bodamicus

Lacus Bodamicus seu Lacus Brigantinus^[1] (Theodisce: Bodensee ; Francogallice: Lac de Constance) est lacus inter Helvetiam, Austriam Germaniamque.

Geographia

Divisio

Sunt partes lacus quatuor:

Lacus Bodamicus superior
Lacus Bodamicus sensu stricto sive Lacus Iberungensis
Rhenus lacus, inter urbem Constantiam et insulam Triboldingerbohl vicumque Triboldingam
Lacus Bodamicus inferior

Adfluentes

Rhenus fluvius inter urbem Brigantium et vicum Helveticum Fanum Sanctae Margarethae in Lacum Superiorem fluit. Efflux primus Constantiae est, ubi Rhenus ad Lacum inferiorem fluit, et deinde in Rhenum altum.

Pagi civitatum adiacentium

Lacus Germaniae partibus Bavaria, Badenia, Virtembergia, Helvetiae pagis Sanctogallum Turgoviaque, Austriae civitate Cisarulana circumiectus est.

Urbes apud Lacum

Arbor Felix, urbs Helvetica
Arguna
Brigantium (Austria), urbs Austriaca
Radolphi Cella
Constantia
Lindavia, insula et urbs Bavarica
Tasgetium, Helvetiae
Portus Friderici, Germania
Cornu Sancti Romani
Meersburg

Historia

Strabo est primus geographicus, qui de lacu nuntiabat. Mela anno circiter 43 de Lacu Veneto (=Lacus Superior) et Lacu Acronio (=Lacus Inferior) scribebat. Plinius maior lacum "Lacum Brigantinum" nominabat. Medio aevo nomina Lacus Bodamici et Lacus Constantini nasciuntur.

Plinius, Naturalis historia libro 9: "proxima est mensa iecori dumtaxat mustelarum, quas, mirum dictu, inter Alpis quoque lacus Raetiae Brigantinus aemulas marinis generat."

Pomponius Mela, De situ orbis libro 3: "Rhenus, ab Alpibus decidens, prope a capite duos lacus efficit, Venetum et Acronium: mox, diu solidus, et certo alveo lapsus, haud procul a mari huc et illuc dispergitur; sed, ad sinistram, amnis etiam tum, et donec effluat, Rhenus; ad dextram, primo angustus et sui similis, post, ripis longe ac lace recedentibus, jam non amnis, sed ingens lacus, ubi campos implevit, Flevo dicitur; ejusdem nominis insulam amplexus, fit iterum arctior, iterumque fluvius emittitur."

Homines circa 3000 annorum a.C.n. litora lacus primum incolebant. Circa 400 a.C.n. populi Gallorum, Helvetii, Vindelici, et Brigantini invadebant. Romani anno 15 a.C.n. terram circa lacum expugnabant.

Navigatio

Ab Aevo antiquo super lacum navigatio ad commeatum onerarium, piscationem et peregrinationem adhibita est. Naves traiectoriae inter portus Constanciae, Meersburgi, Cornu Sancti Romani et Portus Friderici vehuntur.

Nexus interni

Notae

↑ Aliis nominibus attestatus: Potamicus, Podamicus, Podomus, Botamicus, Acronius, Venetus, Angiensis Constantiensis lacus, Lacus Brigantinus Acronius, Lacus Acronianus, Mare Sueviae, Lacus Constantinus.

Bibliographia

Eichenseer, C. (1965). De lacu Brigantino congelatu - Bodenseegefrörne. Constantiae: In aedibus confinium lacus (Latine et Theodisce)

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Lacum Bodamicum spectant.

Helvetiae lacus

	Helvetiae vexillum
Aegerius \| Baldeggius \| Bodamicus \| Brienzensis \| Ceresium \| Erliacensis \| Everdunensis \| Gryphi \| Lacus de Seigen \| Lauerzersee \| Lemannus \| Muratensis \| Oeschinensee \| Pfäffikersee \| Quattuor Regionum \| Sarnensis \| Sempachensis \| Silsensis \| Silvaplanensis \| Tigurinus \| Thunensis \| Verbanus \| Walensee \| Zugersee

[1] Aliis nominibus attestatus: Potamicus, Podamicus, Podomus, Botamicus, Acronius, Venetus, Angiensis Constantiensis lacus, Lacus Brigantinus Acronius, Lacus Acronianus, Mare Sueviae, Lacus Constantinus.

[1]