Iulius Caesar Vanini
Lucilius Vanini (natus Taurisani anno 1585; mortuus ab Ecclesia Catholica damnatus Tolosae 9 Februarii 1619), se in libris Iulium Caesarem Vaninum (Italiane Giulio Cesare Vanini) appellans, fuit philosophus, medicus, naturalista, et cogitator liber Italicus, qui unus ex primis fautoribus libertinismi intellectualis fuit. Inter primos cogitatores recentiores fuit qui universum putaverunt entitatem omnino per leges naturales gubernatam (notio determinismi nomologici). Primus praeterea fuit ex fautoribus notionis homines sese ex simiis evolvisse.
Res apud Vicidata repertae:
Per Inquitionem, capitali damnatus ratione atheismi et supplicium igni die 9 Februarii 1619 perfectum est.
Opera
recensere- Amphitheatrum Æternæ Providentiæ divino-magicum, christiano-physicum, necnon astrologo-catholicum adversus veteres Philosophos, Atheos, Epicureos, Peripateticos et Stoicos, Lugduni, Apud Viduam Antonii de Harsy, ad insigne Scuti Coloniensis, 1615 (Textus apud Google Books)
- De Admirandis Naturæ Reginæ Deæque Mortalium Arcanis libri quattuor, Lutetiae, Apud Adrianum Perier, via Iacobaea, 1616 (Textus apud Google Books)
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Iulium Caesarem Vanini spectant. |
- Archivum interretialis, www.iliesi.cnr.it (ILIESI) (Italice)
- Situs interretialis, viaf.org (VIAF)
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |