Hermitagium (verbum Latinitatis mediaevalis, orthographia varia)[1] seu secessus[2] seu asceterium[3] est locus contemplationis praecipue religiosae. His in locis habitant eremitae, aut monachi aut laici, qui in solitudinem discesserunt, ut vitam contemplativam gerant una cum deo et natura.

Secessus sive hermitagium

Vide etiam paginam fere homonymam: Museum Solitarium

Index HermitagiorumRecensere

NotaeRecensere

  1. "Eremitagium, heremitagium, hermitagium, heremitorium [etc.]" s.v. "Eremitae" in Carolus Du Cange et al., Glossarium mediae et infimae Latinitatis (Novioriti: Favre, 1883-1887); versio interretialis. Vel eremiterium (Graece ήρεμιτήριον); cf., e.g., Juliani Petri Archipresbyteri S. Justae ... de Eremiteriis Hispanis brevis descriptio, Lutetiae 1628.
  2. "Secessus. 2" in Charlton T. Lewis, Carolus Short, A Latin Dictionary (Oxonii, 1879) textus
  3. "Asceterium" in Charlton T. Lewis, Carolus Short, A Latin Dictionary (Oxonii, 1879) textus