Hermitagium
Hermitagium (verbum Latinitatis mediaevalis, orthographia varia)[1] seu secessus[2] seu asceterium[3] est locus contemplationis praecipue religiosae. His in locis habitant eremitae, aut monachi aut laici, qui in solitudinem discesserunt, ut vitam contemplativam gerant una cum deo et natura.
Vide etiam paginam fere homonymam: Museum Solitarium
Index Hermitagiorum Recensere
- Hermitagium Bayreuth
- Hermitagium Bretzenheim
- Hermitagium Lindlar
- Hermitagium Sanctae Magdalenae Castelli Nymphenburg (Monachum)
- Hermitagium Maria Reizenborn (Riesweiler)
- Hermitagium Siegen
- Hermitagium Waghäusel
- Hermitagium Blaca (Croatia)
- Hermitagium Arlesheim (Helvetia)
- Hermitagium Salafeldense (Austria)
Notae Recensere
- ↑ "Eremitagium, heremitagium, hermitagium, heremitorium [etc.]" s.v. "Eremitae" in Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre. Vel eremiterium (Graece ήρεμιτήριον); cf., e.g., Juliani Petri Archipresbyteri S. Justae ... de Eremiteriis Hispanis brevis descriptio, Lutetiae 1628.
- ↑ "Secessus. 2" in Charlton T. Lewis et Carolus Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press
- ↑ "Asceterium" in Charlton T. Lewis et Carolus Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press