Gessius Florus

Vide etiam paginam discretivam: Florus (discretiva).

Gessius Florus est eques Romanus Clazomenis ortus quem anno 64 Nero procuratorem Iudaeae provinciae fecit ob amicitiam uxoris Cleopatrae cum Poppaea Sabina^[1]. Lucceio Albino successit et improbitate antecessores ita superasse a Flavio Iosepho dicebatur ut Iudaei Albinum desidarent quia ille furta saltem occultabat, Gessius econtra ea velut pompa triumphali per urbem vehebat^[2].

In provincia administranda tanta aviditate crudelitateque exstitit (supplicium crucis etiam civibus Romanis adhibuit^[3]) ut secundum historicum Flavium Iosephum, praecipuum de ea re fontem, eius facinora causa non mediocris primi belli Iudaici fuerint. A Iudaeis apud legatum Syriae Cestium accusatus eum mendaciis et obsequio decepit. Abhinc tamen metuens ne a provincialibus apud Neronem Romae accusaretur, bellum occulte optasse dicitur et Iudaeorum iras omni modo excitasse. At postquam Cestius seditionis opprimendae causa Iudaeam cum exercitu ingressus a Hierosolymitanis magno dedecore fugatus est, ne ipse supplicio adficeretur Florum apud Neronem incusare decrevit^[4], de cuius iudicio nihil accepimus : nam ab anno 66 de Gessio Floro in fontibus siletur.

Notae

↑ Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae, XX.252
↑ Flavius Iosephus, Ant. Iud. XX.254.
↑ De bello Iudaico, II.308
↑ Flavius Iosephus, De bello Iudaico, II.558

Fontes

Flavius Iosephus, libro secundo de Bello Iudaico 277-558
Tacitus, libro quinto Historiarum 10

Si vis plura legere...

Hadas-Lebel, Mireille, Rome, la Judée et les Juifs, Parisiis, A. & J. Picard, 2009
E. M. Smallwood, The Jews under Roman Rule : from Pompey to Diocletian, Lugduni Batavorum, Brill, 1976

[1] Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae, XX.252

[2] Flavius Iosephus, Ant. Iud. XX.254.

[3] De bello Iudaico, II.308

[4] Flavius Iosephus, De bello Iudaico, II.558

[1]

[2]

[3]

[4]