Primum bellum Iudaicum[1] inter Iudaeos et Romanos, quod crudeli Romanorum dominatione ac religione contempta instigatum est, anno 66 in Iudaea coepit, die 7 Septembris anno 70 templum Hierosolymitanum deletum et anno 74 Masada, arx ultima, a Romanis expugnata est. Prima trium seditionum magnarum Iudaeorum contra Romanos saeculo primo et secundo fuit (Secundum Bellum Iudaicum anno 116, Tertium Bellum Iudaicum - etiam "Seditio Barchochebae" dictum - 132 - 135), quae denique effecerunt, ut ultimae Iudaeorum sedes in provincia Romana Iudaea exstinctae sint. Ex tunc populus Iudaicus usque ad saeculum vicesimum in dispersione (diaspora) vixit.

Restituta forma templi Hierosolymitani a Tito imperatore deleti
  1. "Anni 2i primi belli iudaici" (p. 416 apud Google Books)
 
Sestertius Vespasiani victoriam Romanam commemorans. In aversa parte allegoria muliebris provinciae sub palma prope armorum acervum sedet lugens. Titulus : IUDEA CAPTA.

Si vis plura legere

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Primum Bellum Iudaicum spectant. (hic nexus fractus videtur)