Georgius Žukov
Georgius Constantini filius Žukov (Russice Георгий Константинович Жуков, tr. Georgij Konstantinovič Žukov; natus die 19 Novembris[1] 1896 in vico Strelkovka tunc gubernii et nunc regionis Calugensis Russiae, mortuus die 18 Iunii 1974 Moscuae) fuit ductor exercitus Sovieticus, particeps Belli Orbis Terrarum Primi, Belli Civilis Russici et Belli Magni Patrii, Marescalcus Unionis Sovieticae ab anno 1943, minister defensionis URSS annis 1955–1957.
Obitus: 18 Iunii 1974; Moscua
Patria: Imperium Russicum, Unio Sovietica
Familia
Proles: Margarita Zhukova
Familia: Q4181571
Memoria
Tempore Belli Magni Patrii, Žukov fuit socius praetoriorum ductus supremi militaris Sovietici, vicarius primus comissarii popularis defensionis URSS (a die 19 Iulii 1941), vicarius praefecti supremi Iosephi Stalin (a die 26 Augusti 1942). Praeterea fuit praefectus nonnullarum frontium. Die 8 Maii anno 1945 Žukov Berolini ut repraesens Unionis Sovieticae pactum de deditione Germaniae nazisticae subscripsit.
Quater (annis 1939, 1944, 1945, 1956) dignatus est titulo Herois Unionis Sovieticae. Praeterea, multis aliis praemiis affectus est.
Notae
recensere- ↑ Calendario Iuliano, scilicet 1 Decembris Gregoriano.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Georgium Žukov spectant. |
Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Treccani • Store norske leksikon • |