Gars ad Aenum
Garsa ad Aenum vel Gars ad Aenum (Theodisce Gars am Inn) est forum et commune in circulo Bavarico Mühldorf ad Aenum et pars societatis administrationis Garsae ad Aenum.
Geographia
recensereGarsa in terra ante Alpes Bavarica in valle Aeni situm est atque circiter 18 km a Aquaeburgo ad Aenum, 26 km a capite circuli Mühldorf ad Aenum et solum 10 km a Haga longinquum est.
Vico Gars-Bahnhof est statio ferriviaria.
Garsa commune constat ex 103 partibus. Ante reformationem regionis Garsae hodierna dividebat in communes Augia[1] ad Aenum, Garsa ad Aenum, Klostergars, Lengmoos et Mittergars.
Vicina communia sunt septentrionalia Richerisheima et Aschau, orientale Jettenbach, meridiana Unterreit et Soyen (in circulo Rosenheimii), occidentale est Haag.
Res gestae
recensereNomen Garsae primum anno 764 per litteras commemoratum est. Monasterium Garsense Tassilone III duce Bavarico anno 768 nomine Cella Garoz conditum est. Garsa ad Aenum imperio archidioecesis Salisburgensis subiectum erat et iam saeculo XXII iures fori habuit. Iurisdictio magna erat electoratui Bavariae.
Saecularisatione anno 1803 Gars ad Aenum ad regnum Bavariae pervenit. Commune hodiernum anno 1818 edicto communis Bavarico conditum est.
Res publica
recensereDistributio sedium in consilio communali ab electione anno 2020:
- CSU: 1 sedes
- Virides: 3 sedes
- Societas Libera Garsa ad Aenum: 4 sedes
- Parteiloser Wählerblock Gars Bahnhof: 2 sedes
- Societas Libera Augia ad Aenum: 2 sedes
- Societas Libera Lengmoos: 2 sedes
- Societas Libera Mittergars: 2 sedes
Magister civium est Robertus Otter (sine factione).
Res visendae
recensere- monasterium Congregatiois Sanctissimi Redemptoris et ecclesia monasterii
- monasterium Franciscanum in Augia ad Aenum
- ruina castelli Meglingae in vico Stampfl prope Augiam ad Aenum
Infrastructura
recensereEruditio
recensereHae institutiones eruditionis sunt in Garsa:
- duo horti infantium (alter in Garsa alter in Augia ad Aenum)
- schola elementaria et media
- gymnasium Garsa
Bibliographia
recensereNotae
recensere- ↑ Benedict, Friedrich, Orbis latinus. Lexikon lateinischer geographischer Namen des Mittelalters und der Neuzeit / 1. A - D, Braunschweig 1972, S. 12.