Euclides
Vide etiam paginam discretivam: Euclides (discretiva).
Euclides Alexandrinus (Graece Εὐκλείδης) est clarissimus mathematicus antiquus, qui saeculo quarto a.C.n. Alexandriae, Ptolemaeo I regnante (304–293 a.C.n.), floruit. Plurimum innotuit opere magno, quod Elementa (Στοιχεῖα) inscribitur. Hoc opus in tredecim consistit libris, quorum primi quattuor theoremata geometriae planae, libri quinti et sexti theoriam proportionum(en), libri septemi usque ad nonum theoriam arithmeticam per formas geometricas descriptam, ultimi denique tres libri geometriam solidam(en) tractant.
Opera
recenserePraeter Elementa, Euclides nonnullos libros minores scripsit:
- Optica
- Catoptrica, opera geometriae in visum phaenomenorum luminosorum adhibitae
- Phaenomena, descriptionem geometricam sphaerae caelestis continens
- Sectio canonis (Graece Κατατομὴ Κανόνος), mathematicam musicae theoriam continens
- Data, de quantitatibus vel aliis notionibus datis in problematis geometricis
- ceteros plures partim Arabice tantum conservatos, partim ab aliis auctoribus citatos
Nexus interni
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Euclidem spectant. |
Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Treccani • Store norske leksikon • |
Lege Εὐκλείδης ("Euclides") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam |
- Euclidis Elementorum versio Latina, a Frederico Commandino(it) facta (Oxoniae: 1747).
- Euclidis Elementorum versio Latina, ab Isaaco Barrow facta (Londinii: 1659).