Energia

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Energia, in physica, est captus vel potestas laborem agendi, quae aequalis est vi in corpore adhibita a motionis distantia multiplicata. Sunt duae energiae formae: potentialis et cinetica.

Energia cinetica

Energia cinetica dicitur energia ob corporum motum. In physica classica relativistica Newtoniana, energia cinetica ob centri massae motum K_cen est

K_{cen}={\frac {1}{2}}mv^{2}

ubi m est massa et v celeritas corporis. Energia cinetica circuitionalis est ob motum massae circum centrum suum. Pro circuitione simplice energia circuitionalis est

K_{circ}={\frac {1}{2}}I\omega ^{2}

ubi I est momentum inertiae et ω celeritas angularis corporis.

Energia potentialis

Energia potentialis dicitur energia ob vires et corporis positionem.

In theoria gravitatis Newtoniana, energia potentialis U est

U=-G{\frac {m_{1}m_{2}}{r}}

ubi $G=\left(6.67428\pm 0.00067\right)\times 10^{-11}\ {\mbox{m}}^{3}\ {\mbox{kg}}^{-1}\ {\mbox{s}}^{-2}\,$ est constans gravitationalis, r distantia inter particulas, $m_{1}$ massa particulae 1, et $m_{2}$ massa particulae 2.

Lex conservationis energiae

Lex conservationis energiae dicitur constans esse summa omnium energiarum potentialium et cineticarum E = T + U. Haec lex derivatur per ratiocinationes de legibus motus Newtonianis.

Energia interna et externa

Energiae possunt esse aut internae aut externae, quod maxime pendet in analysi perspectiva. Energiae internae proveniunt e rebus corporis internis, dum energiae extenae proveniunt e factoribus extra corpora.

Energiae externae exempla

Si corporis singuli motus in campo gravitationali consideramus, energiae cineticae externae exemplum est energia ob centri massae motum. Energiae potentialis externae exemplum est energia potentialis gravitationalis Newtoniana, cuius formula est supra.

Energiae internae exempla

Energiae cineticae internae exempla sunt energia ob temperaturam et corporis cicuitationem. Exemplum energiae potentialis internae est energia ob vincula chemica.

Si ambae massae 1 et 2 consideramus sicut singulum systema physicum, altera exempla energiae internae sunt potentialis gravitationis energia inter duo corpora et tota energia cinetica ambarum particularum.

Energia in theoria relativitatis

Albertus Einstein formulam invenit quae monstrat quomodo massa in energiam transformari potest:

E=mc^{2}\,

ubi m est massa et c celeritas luminis. Si E est completa energia interna corporis, haec lex quoque totam massam dat quam particula cohibet,