Enantiostasis (Graece ἐναντίος 'contra, oppositus' + στάσις 'stare, status'[2]) est facultas qua systema apertum, praecipue organismus vivus, suas partes metabolicas et physiologicas sustinet et conservat, variationes in circumiectis instabilibus respondens. Insignissime, organismi aestuarini enantiostasim usitate subiunt ut concentrationes salis constanter mutantes agant. Collegium Studiorum Australianum vocabulum in suo syllabo definit "conservationem partium metabolicarum et physiologicarum, variationes in circumiectis respondens."[3][4] Enantiostasis non est genus homeostasis classicae.

Callinectes sapidus, animal aestuarinum quod enantiostasim insigniter subit.[1]

Nexus interni

Notae recensere

  1. Mangum 1997.
  2. Mangum et Towle 1977.
  3. Anglice: "the maintenance of metabolic and physiological functions in response to variations in the environment."
  4. HSC interretiale.

Bibliographia recensere

  • Mangum, Charlotte P. 1997. Adaptation of the oxygen transport system to hypoxia in the blue crab, Callinectes sapidus. American Zoologist 37(6):604–611. doi:10.1093/icb/37.6.604.
  • Mangum, Charlotte P., et D. W. Towle. 1977. Physiological adaptation to unstable environments. American Scientist 65:67–75. PMID 842933.
 

Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes!