Discus opticus in computatione systematis digitalis et technologiis impressionis per discum opticum est discus planus, plerumque rotundus, qui data binaria (bits) in una ex eius superficiebus planis scribit in forma disci compacti (valoris binarii zeri inopiá repercussionis cum legitur) et considit in materiam praecipuam (saepe aluminium (valoris binarii unius ob repercussionem cum legitur).[1] Inventor disci optici fuit David Paulus Gregg (11 Martii 19238 Novembris 2001).

Lens optica agitatoris disci compacti.
Ima disci compacti superficies iridescentiam propriam monstrat.
Unus e discis opticis analogicis anno 1935 pro Licht-Tone Orgel impressus.

Disci qui iterum inscribi possunt usitate mixturam comprehendunt quae stratum retinet in materia mutationis phasis consistens, saepissime AgInSbTe, mixtura argenti, indii, stibii, tellurii.[2]

Nexus interni

Notae recensere

Nexus externus recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad discum opticum spectant.