Dagobertus I
Vide etiam paginam discretivam: Dagobertus
Dagobertus I (natus circa annum 603, mortuus die 19 Ianuarii 639) erat rex Austrasiae Francorum ab anno 623 et rex totius Franciae ab anno 629 ad usque mortem.
Dagobertus I
Obitus: 19 Ianuarii 639, 19 Ianuarii 639; Sanctus Dionysius
Patria: Francia
Officium
Munus: Monarcha
Familia
Coniunx: Gormatrude, Nanthild, Wulfégonde, Berchilde
Proles: Sigibertus III, Chlodovechus II, Regintrud
Familia: Merovingi
Memoria
Familia recensere
Filius fuit Chlotharii II, qui ab 613 solus regnum Francorum rexit. Anno 623 pater nobilitate et Pippino maiore suadentibus eum rex Austrasiae, partem orientem regni fecit. Anno 629 patre mortuo rex totius Franciae factus est.
Rex Christianus recensere
Dagobertus studiosissimus religionis Christianae fuit, basilicam Sancti Dionysii apud Lutetiam, caput regni aedificavit atque monasterio Sancti Dionysii agros ex fisco regio donavit[1]. Praeterea monachos Hiberniae adiuvabat, qui fidem propagarent. Praeterea Iudaicos ad baptisma coegit. Stipes maximas ecclesiis monasteriisque dedit atque viros piissimos episcopos abbatesque fecit. Monachi autem Sancti Dionysii invicem "laudem perennem" regis canere debebant.
Bella recensere
Bellis felicibus Vascones et Aremoricam subegit, sed bella contra Thuringos et Sclavosque, qui Samone quodam duce mercatores Francos dirpuerant necaverantque, vincere non potuit. Neque foederibus cum Langobardis et Alamannis factis rex multum efficiebat: Cum Alamanni Chrodoberto duce et Langobardi sub rege Arioaldo Sclavos vincerent, Dagobertus I anno 630 in Bohemia cladem gravem accepit et ab expugnatione eius regionis destitit. Anno 631 iterum in Sclavos, hoc tempore contra Sorbos, qui Dervano duce in Thuringiam invaserant, bellum gessit neque eos vincere potuit, quamquam cum Saxonibus, qui Sclavos regno arcerent, foedus fecit[2].
Successores recensere
Iam anno 633 Dagobertus nobilitate Francorum urgente, quae clades bellis ab rege coeptis vituperavit, filium Sigibertum III, qui tum tertium tantum annum agebat, regem Austrasiae fecit, ut ea pars regni melius praesidium contra Sclavos haberet. Et profecto consiliarii Sigiberti hac re profecerunt. Post mortem filius iunior Chlodovechus II Neustriam et Burgundiam accepit. Filiis Dagobertis regnantibus potestas Merovingorum paulatim ad maiores domus Carolingorum transiit.
.JPG)
Sepulchrum recensere
Dagobertus I primus rex Franciae in basilica Sancti Dionysii sepultus est.
-
Abel Hugo - France historique et monumentale (1837).
Nexus interni recensere
Notae recensere
Bibliographia recensere
- Godefridus Henschenius, "De tribus Dagobertis" in Acta Sanctorum a Sociis Bollandianis edita (Antverpiae, Bruxellis, 1643-1940) Aprilis vol. 3 (Antverpiae, 1675) pp. ii-xv Textus
Nexus externi recensere
|
|
Lexica biographica: • Gran Enciclopèdia Catalana • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Deutsche Biographie |