Cŏrăcīnus (e Graeco: κορακῖνος "corvinus"), seu cŏriaxus (κοριαξός[1]), seu pĕltēs (πέλτης), seu abramis, apud zoologos Oreochromis niloticus (syn. Tilapia nilotica), est piscis familiae Cichlidarum, a Liberia et Congo usque ad Syriam endemicus. Antiquitus bene notus erat inter pisces Niloticos, et litteris Aegyptiis signo K1 repraesentatur.

Coracinus nuper in Congo captus.

Classis : Actinopterygii 
Ordo : Perciformes 
Familia : Cichlidae 
Genus : Oreochromis 
Species : O. niloticus 
Oreochromis niloticus 
Linnaeus, 1758  
Coracinus
K1

Subspecies & nomina alterna

recensere

Multae sunt coracini varietates, e.g.

  • Oreochromis niloticus baringoensis Trewavas, 1983
  • Oreochromis niloticus filoa Trewavas, 1983
  • Oreochromis niloticus sugutae Trewavas, 1983
  • Oreochromis niloticus tana Seyoum & Kornfield, 1992

Ea fortasse de causa plurima nomina exstant. Multa quidem Graeca lingua, Athenaeus commemorat:

ὁ δὲ ποτάμιος κορακῖνος, ὃν πέλτην τινὲς καλοῦσιν, ὁ ἀπὸ τοῦ Νείλου, ὃν οἱ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἰδίως ἡμίνηρον ὀνομάζουσιν, ὑποπίμελος μέν ἐστι καὶ ἥκιστα κακόχυλος, σαρκώδης, τρόφιμος, εὔπεπτος, εὐανάδοτος, κατὰ πάντα τοῦ μύλλου κρείσσων. τὰ μέντοι τῶν ἰχθύων καὶ τῶν ταρίχων ᾠὰ πάντα δύσπεπτα, δύσφθαρτα, μᾶλλον δὲ τὰ τῶν λιπαρωτέρων καὶ μει- (10) ζόνων· σκληρότερα γὰρ μένει καὶ ἀδιαίρετα. γίνεται δὲ εὐστόμαχα μετὰ ἁλῶν σβεσθέντα καὶ ἐποπτηθέντα. πάντας δὲ χρὴ τοὺς ταρίχους πλύνειν, ἄχρι ἂν τὸ ὕδωρ ἄνοσμον καὶ γλυκὺ γένηται.
– Athenaei , Dipnosophistarum 3.93
(vertendum)

Nomina plurima etiam linguis vernaculis cum Aegyptiis tum Arabica inveniuntur

Figura Hieroglyphica Figura Coptica Figura Arabica Figura Graeca
in
t
K1
jn.t
بلطي bolṭī πέλτης
imsskAAWK5
jmskɜ[2]
ⲉⲙⲉϣϭⲉ emešće[3] مشط mišṭ (pl. أمشاط ʾamšāṭ) "pecten", "coracinus"[4]
S
p
r
iiK5
špry[5]
ϣⲁϥⲟⲩⲣ šafūr شبار šabār fortasse σαπερδής, ζίππουρος?
rmK5
rm "piscis"
ⲣⲁⲙⲉ rame "coracinus" رمرﻭم ramrūm "coracinus parvus" ἀβραμίς
ⲕⲟⲩⲗⲁϫⲓ kulači "coracinus" κορακῖνος

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Bardach, J. E., J. H. Ryther, et W. O. McLarney. 1972. Aquaculture: The Farming and Husbandry of Freshwater and Marine Organisms. Novi Eboraci: John Wiley & Sons.
  • Dalby, Andrew. 2003. Food in the Ancient World from A to Z. Londinii. ISBN 0415232597.
  • Nagl, Sandra, Herbert Tichy, Werner E. Mayer, Irene E. Samonte, Brendan J. McAndrew, et Jan Klein. 2001. Classification and Phylogenetic Relationships of African Tilapiine Fishes Inferred from Mitochondrial DNA Sequences. Molecular Phylogenetics and Evolution 20(3): 361–374. doi:10.1006/mpev.2001.0979.
  • Thompson, D'arcy Wentworth. 1928. On Egyptian Fish-Names Used by Greek Writers. JEA 14(1): 22—33.
  1. P.Lond. 1821 versu 422: "ⲣⲁⲁⲙⲉ · κοριαξός"
  2. Nomen hierogphyphicum modo syllabico legi potest: ˀ=mas=ku. Figura Demotica ɜmsk.
  3. Cf. P.Lond. 1821, versu 411, ubi ⲉⲙⲉϣϭⲉ ἀβραμίδι assimilatur.
  4. Thompson, p.24
  5. Thompson (p. 27) non asseverat, sed suadit quidem špry fontem esse nominis cyprini. Haec dein scribit: "I do not forget that M. Lorentz has, with no less caution or dubiety, suggested that chepri may be connected with ϣⲁϥⲟⲩⲣⲓ and شبار" ("Neque immemor sum M. Lorentz, cum cautione et dubio haud minoribus, suasum esse chepri fortasse coniugendum esse cum ϣⲁϥⲟⲩⲣⲓ and شبار"). Sed šafūri et šabār multo facilius cum špry conferuntur quam cyprinus.

Nexus externi

recensere