Conus deiectionis
Conus deiectionis[1] est conformatio terrestris, quae ab amnibus variis. i.e. fluminibus vel cursibus aquariis temporalibus, per pharangia et saltus fluentes, formatur hoc loco, ubi e montibus vel e planitie elata amnis in loca plana vel in vallem latam exit; ibi sedimenta alluvialia ab amne deiecta conglomerantur et conum dimidiatum formant.
Conus deiectionis in Pyrenaeis Franciae
Conus deiectionis 60 chm longitudinis in Takla Makan deserto sub montibus Cunlunensibus (Turcestania Sinensis)
Non solum in Tellure, sed et in Marte planeta coni deiectionis inventi sunt, quibus aqua liquida probatur quondam hic fuisse, necnon in Titane, ubi flumina methani et ethani fluunt.
NotaeRecensere
- ↑ M. Kirpicznikov et N. Zabinkova, Lexicon Rossico-Latinum in usum botanicorum, Leninopoli 1977, s.v. конус выноса.