Contra Sophistas
Contra sophistas vel Adversus sophistas (Graece Κατὰ τῶν σοφιστῶν)[1] est libellus bellatorius circa 390 a.C.n. a rhetore Atheniensi Isocrate publicatus tum cum rhetoricam docere instituit. Velut scholae suae programma patefacit dum rivales vituperat qui maiora pollicentur quam praestare possunt. Nam sine natura idonea et multa exercitatione negat fieri posse ut discipuli magni oratores fiant etiamsi per doctrinam et magistrum aliquantum proficere solent. Nec virtutem nec beatam vitam doceri posse existimat et dialecticam velut ludum in vita civili inutilem detrectat. Eandem doctrinam postea in oratione de permutatione longius explicavit. Contra sophistas ex abrupto explicit tum cum novam disputationem nuntiare videtur. Quocirca multi critici moderni finem excidisse aestimant[2].
Notae recensere
Editiones et commentarii recensere
- Collection des Universités de Franceː Georges Mathieu et Emile Brémond, Isocrate. Discours I. Les Belles Lettres, 1929. Cum apparatu critico et versione Gallica.
- Isocrate, Cinq Discours : Éloge d'Hélène, Busiris, Contre les Sophistes, Sur l'Attelage, Contre Callimachos. Édition, introduction et commentaire de Robert Flacelière (« Érasme »), PUF, 1961 Recensio critica Altera recensio critica
Plura legere si cupis recensere
- Philipp Böhme, Isokrates "Gegen die Sophisten" : ein Kommentar, Berolini, 2009
- R. Johnson, "Isocrates' Methods of Teaching", The American Journal of Philology,, 1959ː 25-36
- Francisci Susemihl, de Platonis Phaedro et Isocratis contra sophistas oratione dissertatio, cum appendice Aristotelica, Gryphiswaldiae, 1887
- H. D. Verdam ,"Quo ordine Isocratis Busiris adversus sophistas Helena orationes inter se succedant et quid Plato ad eas responderit", Mnemosyne, 1916ː 373-395