Carolus Bormann (natus die 23 Novembris 1928 in Monheim; mortuus die 17 Augusti 2015 in Langenfeld) philosophiae Germanus historicus fuit. Investigatio eius regio antiqua et mediaevalis philosophiae fuit, praesertim opus Nicolai de Cusa.

Wikidata Carolus Bormann
Res apud Vicidata repertae:
Carolus Bormann: imago
Carolus Bormann: imago
Nativitas: 23 Novembris 1928; Monhemium ad Rhenum
Obitus: 17 Augusti 2015; Langenfeld
Patria: Germania

Bormann totum curriculum scientificum in universitate Coloniensi egit. Postquam e statu humanitatis altae scholae Coloniae-Mülheim anno 1949 graduatus, philologiae classicae et philosophiae operam dedit cum professoribus Iosephus Koch, Gundaharius Iachmann et Iosephus Kroll, et anno 1955 doctoratum suum accepit cum dissertatione de Philonis doctrina de idearum et logos.

Ab anno 1954 ad 1959, Bormann inquisitionis socia fuit Iosephus Koch apud Thomam Institutum Universitatis Coloniensis, inde usque ad annum 1965 assistens in Seminario Philosophico Pauli Wilpert. Fundata habilitationis concessione a Fundatione Investigationis Germanicae (DFG), anno 1967 cum thesi de fragmentis Parmenidis, habilitavit. Anno 1970 primum professor adjunctus constitutus est ac paulo post consultorem scientificum et professorem constituit. Anno 1980 professor philosophiae in Universitate Coloniensi constitutus est. Anno 1994 emeritus factus est.

Anno 1967 Bormann dux factus est Coloniae officium Commissionis Cusanus de Heidelberga Academiae Scientiarum, quae editioni et translationi operum Nicolai Cusani curat. Anno 1970 membrum Commissionis factus est, eodem anno sodalis Committee Scientificorum Societatis Cusani et anno 1973 Communicationis et Investigationis Cusani Societatis co-editor. Cum igitur Cusanus investigatio focus operis sui scientifici fuit. Bormanni liber introductorius de Platonis vita et opere aliquoties editus et translatus est.[1]

Personalis officium in processu beatificationis presbyteri Francisci Boehm

recensere

Anno 2010, Bormann beatificationis opera martyris presbyteri Francisci Boehm sustentavit, qui ad Dachanum castra coniunctis evectus est, ubi mense Februario 1945 mortuus est.[2] Franciscus Boehm regiminis Nazi adversarius notissimus fuit. Ut minister altare quondam, Bormann personalitatem parochi propriam experientiam describere potuit.[3]

Opera selecta ut auctor

recensere
  • Die Ideen- und Logoslehre Philons von Alexandrien. Eine Auseinandersetzung mit H. A. Wolfson. Coloniae Agrippinae, 1955 (dissertatio).
  • Parmenides. Untersuchungen zu den Fragmenten. Meiner, Hamburgi 1971 (thesis postdoctoralis).
  • Platon. Alber, Friburgi Brisgoviae 1973; quarta editio recognita 2003.

Opera selecta ut editor et translator

recensere
  • Nicolai de Cusa: Compendium. Ed. B. Decker, cuius post mortem curavit Carolus Bormann. Hamburg, 1964. (Nicolai de Cusa opera omnia; 11.3).
  • Nicolai de Cusa: De coniecturis. Ediderunt Iosephus Koch et Carolus Bormann. Iohanne Gerardo Senger comite. Hamburg 1972. (Nicolai de Cusa opera omnia; 3).
  • Nicolai de Cusa : Idiota de sapientia, De mente, De staticis experimentis. Editionem post Ludovicum Baur alteram curavit Renata Steiger, duas appendices adiecit Raymundus Klibansky. De staticis experimentis et editione Ludovici Baur, brevem dissertationem addiderunt Carolus Bormann et Iohannes Gerardus Senger. Hamburgi 1983. (Nicolai de Cusa opera omnia; 5).
  • Nicolai de Cusa: De Beryllo. Editionem funditus renovatam atque instauratam curaverunt Iohannes Gerardus Senger et Carolus Bormann. Hamburgi 1988. (Nicolai de Cusa opera omnia; 11,1).
  • Nicolai de Cusa: Tu quis es (De principio). Ediderunt commentariisque illustraverunt Carolus Bormann et Adelaida Dorothea Riemann. Hamburg 1988. (Nicolai de Cusa opera omnia; 10.2b).
  1. Facultas Philosophiæ Universitatis Coloniensis. Obituarius pro Prof. Dr. Carolus Bormann (1928-2015). (pdf)
  2. Monheim: Beatificationis Boehm? Westdeutsche Zeitung diei 28 Septembris 2010.
  3. Monheim: beatificationem petitam. Rheinische Post die 10 mensis Octobris anno 2010.

Bibliographia

recensere

Nexus externus

recensere