Bisoprololum
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Bisoprololum est substantia chemica beta-receptoria typi primi inhibens et propterea medicamentum antihypertensivum velut antiarrhythmicum classis II est.
Bisoprololum in ordinis mundi sanitarii indicem exemplarem medicamentorum essentialium receptum est.
Natura Bisoprololi recensere
Natura chemica recensere
Bisoprololum est beta1-receptoriorum inhibitor. Structura eius chemica est (RS)-1-[4-(2-isopropoxyethoxymethyl)phenoxy]-3-isopropylamino-2-propanolum.
Formula chemica est C18H31NO4, massa molaris 325.45 g/mol. Codex ATC est C07AB07 (WHO).
Natura pharmacologica recensere
Pharmacocinetica recensere
Solubilitas in aqua est 2.24 g·mol−1 (25 °C), accessibilitas biologica 90%. Tempus semivitae biologicum .[1]10 – 12 h est.
Bisoprololum substratum et Cytochromatis P450 CYP2D6 ( (R)-(+)-bisoprololum > (S)-(-)-bisoprololum ) et CYP3A4 ( (R)=(S) ) est.[2]
Interactiones recensere
Cum Bisoprololum subtratum enzymi CYP3A4 esset, inhibitores CYP3A4 effectus Bisoprololi augere possint, inductores invicem diminuere, per exemplum:
Inhibitores cum Bisoprololi effectibus fortioribus | Inductores cum Bisoprololi effectibus minoribus | |
|
|
Notae recensere
- ↑ http://goldbook.iupac.org/B00658.html
- ↑ Yuji Horikiri; Takehiko Suzuki; Masakazu Mizobe (March 1998). "Pharmacokinetics and metabolism of bisoprolol enantiomers in humans". Journal of Pharmaceutical Sciences 87 (3): 289–294