Vide etiam paginam discretivam: Casus.

Vis maior[1] vel fortuitus casus[2] est condicio sollemnis in pactis usitata, qua utraeque partes obnoxietate et obligatione exsolvuntur, cum aliquod eventum extraordinarium (sicut bellum, cessatio operae, tumultus, scelus, etc.) aut casus fortuitus (ut procella, inundatio, terrae motus, eruptio vulcani, etc.) prohibet, quominus una ambaeve partes obligationes suas ex pacto natas praestent. Re vera pleraeque condiciones force majeure defectionem alterius utrius partis non permittunt; immo, quoad "vis maior" fuerit, obligationem praestandam suspendet.[3][4]

Praebitio mercis prae turbine — fortuito casu — sublata
Repentina tempestas, fortuitus casus

Nexus interni

Bibliographia

recensere
 
Libra

Haec stipula ad ius spectat. Amplifica, si potes!