Titus Quinctius L.f. Crispinus
Titus Quinctius L.f. Crispinus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 208 a.C.n. in Campania vel Tarenti) fuit vir publicus Romanus.
Cursus honorum
recensereInter Secundum Bellum Punicum Quinctius anno 213/212 a.C.n. in exercitu militavit, qui Syracusas obsidebat[1]. Anno 209 praetor electus est[2]. Anno 208 consul electus est et cum collega Marco Claudio Marcello insidiis Poenorum oppressus est. Cum Marcellus statim mortuus esset, Quinctius eodem anno in Campania vel Tarenti e gravibus vulneribus acceptis mortuus est, postquam dictatorem ad comitia habenda destinavit[3].
Bibliographia
recensere- Ioannes Georgius Gundel: Quinctius 38). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band XXIV, Stuttgart 1963, Sp. 1035–1038.
- Tassilo Schmitt, "Q. Crispinus, L. [I 12]" in Der Neue Pauly vol. 10 (Stutgardiae: Metzler, 2001. ISBN 3-476-01480-0) col. 708.
Notae
recensere- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita, XXIV 39,12-13
- ↑ Titus Livius, op.cit., XXVII 6,12
- ↑ Titus Livius, loc.cit., XXVII 33,6-7
Antecessores: Quintus Fabius Q.f. Maximus Verrucosus V et Quintus Fulvius M.f. Flaccus IV |
Consul 208 a.C.n. cum Marco Claudio Marcello IV |
Successores: Gaius Claudius Ti.f. Nero et Marcus Livius M.f. Salinator II |