Titus Quinctius L.f. Crispinus

Titus Quinctius L.f. Crispinus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 208 a.C.n. in Campania vel Tarenti) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum

Inter Secundum Bellum Punicum Quinctius anno 213/212 a.C.n. in exercitu militavit, qui Syracusas obsidebat^[1]. Anno 209 praetor electus est^[2]. Anno 208 consul electus est et cum collega Marco Claudio Marcello insidiis Poenorum oppressus est. Cum Marcellus statim mortuus esset, Quinctius eodem anno in Campania vel Tarenti e gravibus vulneribus acceptis mortuus est, postquam dictatorem ad comitia habenda destinavit^[3].

Bibliographia

Ioannes Georgius Gundel: Quinctius 38). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band XXIV, Stuttgart 1963, Sp. 1035–1038.
Tassilo Schmitt, "Q. Crispinus, L. [I 12]" in Der Neue Pauly vol. 10 (Stutgardiae: Metzler, 2001. ISBN 3-476-01480-0) col. 708.

Notae

↑ Titus Livius, Ab urbe condita, XXIV 39,12-13
↑ Titus Livius, op.cit., XXVII 6,12
↑ Titus Livius, loc.cit., XXVII 33,6-7

Antecessores: Quintus Fabius Q.f. Maximus Verrucosus V et Quintus Fulvius M.f. Flaccus IV	Consul 208 a.C.n. cum Marco Claudio Marcello IV	Successores: Gaius Claudius Ti.f. Nero et Marcus Livius M.f. Salinator II

[1] Titus Livius, Ab urbe condita, XXIV 39,12-13

[2] Titus Livius, op.cit., XXVII 6,12

[3] Titus Livius, loc.cit., XXVII 33,6-7

[1]

[2]

[3]