Titus Quinctius L.f. Crispinus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 208 a.C.n. in Campania vel Tarenti) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum

recensere

Inter Secundum Bellum Punicum Quinctius anno 213/212 a.C.n. in exercitu militavit, qui Syracusas obsidebat[1]. Anno 209 praetor electus est[2]. Anno 208 consul electus est et cum collega Marco Claudio Marcello insidiis Poenorum oppressus est. Cum Marcellus statim mortuus esset, Quinctius eodem anno in Campania vel Tarenti e gravibus vulneribus acceptis mortuus est, postquam dictatorem ad comitia habenda destinavit[3].

Bibliographia

recensere
  1. Titus Livius, Ab urbe condita, XXIV 39,12-13
  2. Titus Livius, op.cit., XXVII 6,12
  3. Titus Livius, loc.cit., XXVII 33,6-7


Antecessores:
Quintus Fabius Q.f. Maximus Verrucosus V et Quintus Fulvius M.f. Flaccus IV
Consul
208 a.C.n.
cum
Marco Claudio Marcello IV
Successores:
Gaius Claudius Ti.f. Nero et Marcus Livius M.f. Salinator II