Stesichorus
Stesichorus fuit poëta lyricus, unus novem poetarum lyricorum natus Himerae in oppido Graeco in Sicilia.[1] Floruit saeculo sexto a.C.n. Materia suorum carminum lata est ex heroicis gestis et pacta in verbis gravibus vatinicisque.
Clarissimum carmen Stesichori fuit illud 'palinodos' de Helena ad Aegyptum rapta.[2] Fama est Stesichorum cecinisse Helenam ad Troiam raptam in Homeri modo, tunc desubito poëtam ab numine Helenae factum esse caecum; ast denuo canentem de Helena apud Aegyptos, oculos denuo vidisse. Carmen laudatur a Platone, dialogo cuius titulus est Phaedrus, 243a. Isocrates etiam de hoc carmine memorat.
Longum carmen de Geryone scripsit.[3] Aliud tractat de Iocaste et filiis; titulus est fortasse Syotherae.[4]
Carmina Stesichori fabulas narrant, ut illam saepe laudatam de equo cervum ulcisci cupiente et societatem ab homine adversus inimicum petenteː spe ultionis nec frenos accipere nec ipsum dorso vehere recusavit atque ita servus hominis factus est. Hac fabula poeta cavendum esse tyrannum Phalaridem monebat[5]. Non sunt carmina epica quoniam metrum non est hexametrum. Ut videtur, omnia carmina formam triadicam habent, per strophas, antistrophas, et epodas. Dialectum est Doricum.
E carminibus Stesichori, nos in moderno tempore lectores pauca fragmenta habemus.
Notae recensere
- ↑ Souda s.v.
- ↑ PMG 192
- ↑ PMG S7-S83, P. Oxy. 2617; vide Lazzeri.
- ↑ PMG 222, P. Lille 73, 76, 111.
- ↑ Aristoteles, Ars Rhetorica II.20 (1393b). Cf ibidem III.11.6.