Marcus Appuleius
Marcus Appuleius (quando natus mortuusve sit, nescimus) senator Romanus primo saeculo a.C.n. fuit. Pater Sextus Appuleius, mater Octavia maior fuit. Frater Sextus Appuleius anno 29 a.C.n. consul una cum Augusto fuit.
Anno 45 quaestor electus est, anno sequenti proquaestor in Asia erat. Anno 44 exeunte copias et pecuniam Asiae Marco Iunio Bruto homicidae Caesaris tradidit et a Marco Antonio et Octaviano in numero proscriptorum relatus fuga periculosissima ad Brutum pervenit.
Usque ad mortem Bruti anno 42 a.C.n. proconsul Bithyniae erat.
Tum ab Augusto veniam accepit et anno 20 consul creatus est[1].
Notae recensere
- ↑ Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 1, c. 909
| Antecessores: Marcus Lollius et Quintus Aemilius Lepidus |
Consul 20 a.C.n. cum Publio Silio Nerva |
Successores: Gaius Sentius Saturninus et Quintus Lucretius Vespillo |