Beta vulgaris, est planta herbarum et species Magnoliophytorum familiae Amaranthacearum, cuius radices edi possunt. Notae sunt varietates numerosas, in parte consumptionis holus

Radices Betae vulgaris

Ordo : Caryophyllales 
Familia : Amaranthaceae 
Species : B. vulgaris 
Daucus carota 
L. Sp. Pl., 1, 222, 1753  
Beta vulgaris
Valor nutritivus per 100 g
Vis nutritivus 180 kJ
Carbohydrata 9.56 g
Sacchara 6.76 g
Fibrum 2.8 g
Pingue 0.17 g
Proteinum 1.61 g
Aqua 87.58 g
Thiaminum 0.031 mg (2%)
Riboflavinum 0.040 mg (3%)
Niacinum 0.334 mg (2%)
Calcium 16 mg (2%)
Ferrum 0.80 mg (6%)
Magnesium 23 mg (6%)
Phosphorus 40 mg (6%)
Kalium 325 mg (7%)
Natrium 78 mg (3%)
Zincum 0.35 mg (4%)
Valores per centum secundum normas CFA
Fons: USDA Nutrient Database

Invenitur planta in libro antiquo de re coquinaria "De honesta voluptate et valetudine"[1]:

Allium quo plures habet nucleos, eo asperius est. Halitum ut cepa, porrus, ascalonium, ac bulbi omnes insuaviorem facit. Aiunt tamen radice betae sub prunis tostam, ac super allium devoratam, tetrum[2] eius odorem extinguere.

Nexus interni

Notae recensere

  1. De honesta voluptate et valetudine:liber III, De acrimontis & primum de allio
  2. tetricum?

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Beta vulgaris spectant.
  Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • WoRMS: Marine Species • Plantes d'Afrique • Flora of China • INPN France • Flora of North America • USDA Plants Database
  • Beta vulgaris apud tropicos.org (Anglice)
 

Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes!