Quantum redactiones paginae "Versus blancus" differant

Content deleted Content added
Abrogo lemma alterum quod ipse apposui cum fonte (Springhetti 1962, p. 578), qui non attinet ad versum blancum stricto sensu (vide etiam disputationem)
Fortasse hic est rectus modus commentationem incipiendi
Linea 1:
[[Fasciculus:BaskervilleVirgil.JPG|thumb|[[Pagina titularis]] [[Vergilius|Vergilii]] operum a [[Robertus|Roberto Andrews]] e [[lingua Latina]] in versibus blancis [[Anglice|Anglicis]] conversorum et a [[Ioannes Baskerville|Ioanne Baskerville]] anno [[1766]] [[impressio|impressorum]].]]
{{Res|Versus blancus}}<ref>Andrey V. Ivanov, ''Метаязык фонетики и метрики'' [''Metalingua phoneticae et metricae''] ([[Russice]]), Archangelopoli, Pomeraniae Universitas, 2004, [https://archive.org/details/MetaspracheDerPhonetikUndMetrik/page/n213/mode/1up p. 213], ISBN 5-88086-426-Х.</ref> ([[Anglice]] ''blank verse'', [[Francogallice]] ''vers blanc'',) est species [[Italiceversus solutus|versus soluti]] ''verso sciolto'') est{{*ie}} [[versus]] sine assonantia finali seu [[Rima (poësis)|rima]], tametsi quoddam [[Metrum (poësis)|metrum]] sequitur quod rimas solet adhibere sequitur – atque versus solutus per antonomasiam in [[poësis|poësi]] [[litterae Anglicae|Anglica]].<ref>Robert Burns Shaw, ''Blank Verse: A Guide to its History and Use'' (Ohio University Press, 2007), 1.</ref> InVersus blancus e [[poësispentameter|poësipentametris]] [[litterae Italiaeiambus|Italicaiambicis]] versusconsistit solutus(comparetur solet excum [[Hendecasyllabus|hendecasyllabo]] constare, pentametrisversūs autem [[Iambus|iambicis]] in poësisoluti [[litterae AnglicaeItaliae|Anglicapoesis Italicae]], ubi versu). blancoEo primum usus est [[Henricus Howard, Comes Surreyensis|Henricus Howard]] in sua versione ''[[Aeneis|Aeneidos]]'' librorum II et IV (circa anno [[1540]] composita; [[1554]]–[[1557]] edita<ref name="Shaw">Robert Burns Shaw, ''Blank Verse: A Guide to Its History and Use'' (Athenae Ohii: Ohio University Press, 2007, ISBN 0821417584).</ref>). Howard fortasse ab [[Hexameter|hexametro]] [[Vergilius|Vergiliano]] eum traxit, quia versus Latinus classicus sine rima est; vel fortasse ab [[Hendecasyllabus|hendecasyllabo soluto]] Italico sumpsit, qui etiam nullam clausulam consonantem tenet.
 
Appellatus est "probabiliter communissima et potentissima [[poesis Anglica]]e forma ex [[saeculum 16|saeculo sexto decimo]],"<ref>[[Anglice]]: "probably the most common and influential form that English poetry has taken since the 16th century."</ref><ref>Jay Parini, ''The Wadsworth Anthology of Poetry'' (Cengage Learning, 2005), 655.</ref> et [[Paulus Fussell]] aestimavit "circiter dodrantem totius poesis Anglicae esse versibus blancis scriptum".<ref>[[Anglice]]: "about three-quarters of all English poetry is in blank verse."</ref><ref>Paul Fussell, ''Poetic Meter and Poetic Form,'' ed. retractata (McGraw-Hill, 1979), 63.</ref>