Quantum redactiones paginae "Versus blancus" differant

Content deleted Content added
Fons potis qui pertinet ad locutionem quae scribitur "versus blancus"
Fons potior etiam qui pertinet ad locutionem quae scribitur "versus solutus"
Linea 1:
[[Fasciculus:BaskervilleVirgil.JPG|thumb|[[Pagina titularis]] libri [[Vergilius|Vergilii]] a [[Robertus|Roberto Andrews]] e [[lingua Latina]] in ''blank verse'' [[Anglice|Anglicum]] conversi, a [[Ioannes Baskerville|Ioanne Baskerville]] anno [[1766]] [[impressio|impressi]].]]
'''Versus blancus'''<ref>Andrey V. Ivanov, ''Метаязык фонетики и метрики'' [''Metalingua phoneticae et metricae''] ([[Russice]]), Archangelopoli, Pomeraniae Universitas, 2004, [https://archive.org/details/MetaspracheDerPhonetikUndMetrik/page/n213/mode/1up p. 213], ISBN 5-88086-426-Х.</ref> vel '''solutus'''<ref>Aemilius Springhetti, ''Lexicon linguisticae et philologiae'', Romae, apud Pontificiam Universitatem Gregorianam, 1962, [https://archive.org/details/bwb_P8-AFB-419_6/page/578/mode/1up p. 578].</ref> ([[Francogallice]] ''vers blanc'' [[Anglice]] ''blank verse'') est [[poesis]] [[pentameter iambicus|pentametro iambico]] (sive [[iambus]] [[pentameter dactylicus|pentametris]]) sine [[homoeoteleuton]]e composita.<ref>Robert Burns Shaw, ''Blank Verse: A Guide to its History and Use'' (Ohio University Press, 2007), 1.</ref> Appellatus est "probabiliter communissima et potentissima [[poesis Anglica]]e forma ex [[saeculum 16|saeculo sexto decimo]],"<ref>[[Anglice]]: "probably the most common and influential form that English poetry has taken since the 16th century."</ref><ref>Jay Parini, ''The Wadsworth Anthology of Poetry'' (Cengage Learning, 2005), 655.</ref> et [[Paulus Fussell]] aestimavit "circa tres partes omnis poesis Anglicae esse versum album"<ref>[[Anglice]]: "about three-quarters of all English poetry is in blank verse."</ref><ref>Paul Fussell, ''Poetic Meter and Poetic Form,'' ed. retractata (McGraw-Hill, 1979), 63.</ref>
 
Primus versus vacui usus in [[lingua Anglica]] notus ab [[Henricus Howard, Comes Surreyensis|Henrico Howard]] confectus est, in suo ''[[Aeneis|Aeneide]]'' converso (circa 1540 composito; 1554–1557 prolato<ref name="Shaw">Robert Burns Shaw, ''Blank Verse: A Guide to Its History and Use'' (Athenae Ohii: Ohio University Press, 2007, ISBN 0821417584).</ref>). Howard fortasse a [[poema]]te [[Vergilius|Vergilii]] tactus est, quia versus Latinus classicus (et versus Graecus) [[consonantia]]<!--?rhyme--> in finibus versuum non usus est; vel fortasse a forma [[Italia]]na ''[[Versus exsolutus|versi sciolti]]'' [[lingua Italiana|Italice]] appellata tactus est, quae etiam nullam consonantiam exactam contibuit. [[Ludus scaenicus|Ludus]] ''[[Arden of Faversham]]'' (circa 1590 ab auctore ignoto) est notabile ''end-stopped'' versus vacui exemplum.