Rigveda[1] (scriptura devanagari ऋग्वेदः Ṛgvedaḥ) est ecloga antiquissima carminum lingua Sanscrita compositorum. Vocabulum ṛgvedaḥ dicit 'cognitio laudis'. Plus quam mille carmina insunt quae de deis, herois, soma tractant. Deus maxime laudatus est Indra; Varuna quoque est magni moment. Dei Hinduismi ut Sivus vel Krishna rarissime aut numquam in Rigveda nominantur.

Liber manuscriptus cartaceus Ṛgveda saeculi XIX.

Bibliographia recensere

Editiones et versiones
  • Rigveda-Sanhita: liber primus, sanscrite et latine, tr. Fridericus Rosen. Londini: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland, 1838 Textus apud Internet Archive
  • The Rig Veda: an anthology tr. Wendy Doniger O'Flaherty. Harmondsworth: Penguin, 1981. ISBN 978-0140449891.
  • Rig Veda: A Metrically Restored Text, ed. Barend A. Van Nooten et Gary B. Holland. Cantabrigiae: Harvard University Press, 1994. ISBN 0674769716
  • The Rigveda: The Earliest Religious Poetry of India, ed. Stephanie W. Jamison et Joel P. Brereton. Novi Eboraci: Oxford University Press, 2014. ISBN 9780199370184
Indices
  • A. A. Macdonell, A. B. Keith, Vedic index of names and subjects. 2 voll. Londinii: Murray, 1912 vol. 1 vol. 2
  • Vishweshwarananda, Nityananda, A complete alphabetical index of all the words in the Rigveda. Bombayae, 1908 Textus apud Internet Archive

Notae recensere

  1. Nomen latinum Rigveda invenitur in titulo libri a Friderico Rosen latine versi.

Nexus externi recensere

 

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!