Rhetogenes Caraunius

Rhetogenes Caraunius (anno ignoto natus - anno 133 a.C.n. mortuus) fuit bellator audacisimus urbis arevacis Numantiae. Heros belli celtiberorum contra Romam, per obsidionem quae Numantia passa sub iugo romano est, obsidium vitavit ad auxilium implorare et cum milites romani intrabant in eam moritur.

Habitus resistens suus symbolum pugnae pro terris suis et pro libertate ante minas romanas ei fivit. Cum is obsidium vitavit, ad Lutiam advenire consecutus est, nam aliae urbes quibus auxilium imploratus est (Termantiae et Uxamae) abnegaverant quia metum represalis Scipionis Aemiliani habebant.

Iuvenes Lutiae rebelione Retogenis concordaverunt et auxilium ei dederunt, sed senes, pavidi ob represalias romanorum, Scipionem monere optaverunt. Is ad Lutiam iit et 400 viros iuvenes cepit, quibus manum dextera amputare imperavit. Inter hos 400 viros, Retogenes esse potuit. Is deinde moriturus est et ante muros urbis Numantiae positus est.

Fontes

• Appiani, "Bella Hispanica" in Historia Romana, 94

Nexus interni

• Bella celtiberica

Bibliographia

• Enrique Jiménez Beneite, Caraunio. Soria, 2007 (Paginae selectae apud Google Books) [liber nubeculatus de rebus a Caraunio gestis]