Regnum Dei (Hebraice מלכות malchut, Graece Βασιλεία τοῦ Θεοῦ) est notio Thanach sive Veteris Testamenti, quae Deum super Israel regentem significat.

In Novo Testamento notio "regnum Dei" (βασιλεία τοῦ Θεοῦ) in 122 locis invenitur, in evangelio secundum Matthaeum pro "regno Dei" saepe "regnum caelorum" (βασιλεία τῶν ουρανῶν), quod idem valet, positum est.

Iesus Nazarenus regnum Dei "appropinquavisse" (Mc 1,15) variis modis praedicavit ac demonstravit: miraculis, parabolis, orationibus sicut oratione montana. Non de dominatione territoriali "in hoc mundo", sed de regno loquitur, quod per fidem hominum in Deum usque crescit ad plenitudinem in Parusia Christi.

Bibliographia

recensere
  • Åke V. Ström et al.: Commentatio Herrschaft Gottes/Reich Gottes I. Religionsgeschichtlich II. Altes Testament III. Judentum IV. Neues Testament und spätantikes Judentum V. Alte Kirche bis Reformationszeit VI. Neuzeit VII. Systematisch-theologisch. In: Theologische Realenzyklopädie 15 (1986), p. 172-244

Nexus externi

recensere