Purgatorium

in theologia Christiana, status intermedius post mortem corpoream

Purgatorium in theologia Christiana est status intermedius post mortem corpoream, ubi nonnulli homines ad caelum destinati primum "post suam mortem patiuntur purificationem, ut sanctitatem acquirant necessariam ad caeli gaudium ingrediendum."[1] Solum qui in statu gratiae moriantur sed poenam temporalem ob eorum peccata nondum expleverint in purgatorio esse possunt, et ergo nemo in purgatorio in illo statu semper manebit, nec ad inferos ibit.

Caelum et purgatorium igneum. Pictura Hannibalis Carracci.
Dante purgatorium (montem pictum) intuitur. Liber quem tenet est exemplar Divinae Comoediae, ad cantum XXV ex Paradiso apertum. Pictura saeculi sexti decimi.

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Bredero, Adriaan H. 1983. Le Moyen Âge et le purgatoire. Revue d'histoire ecclésiastique 78:429–452.
  • Koch, Ernst. 1983. Fegfeuer. In Theologische Realenzyklopädie 11:69–78.
  • Le Goff, Jacques. 1982, 2006. La nascita del purgatorio. Turini: Einaudi. ISBN 9788806183875
  • Le Goff, Jacques. 1984. Die Geburt des Fegefeuers. Stuttgardiae: Klett-Cotta. ISBN 3608930086.
  • Le Goff, Jacques. 1986 The Birth of Purgatory. Conv. Arthur Goldhammer. Sicagi: The University of Chicago Press. ISBN 0859678652.

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad purgatorium spectant.