Historia purgatorii

Historia purgatorii ex antiquitate oritur. Quoddam protopurgatorium, Hades caeleste appellatum, in scriptis Platonis et Heraclidis Pontici ac multorum aliorum scriptorum paganorum legi potest. Haec sententia distinguitur ab Hade mundi subterranei, quae in operibus Homeri et Hesiodi describitur. Contra, antiqui Hadem caelestem putabant medium locum, ubi animae tempus incertum post mortem degerent antequam ad superiorem exsistentiae gradum moverentur aut in orbe terrarum reincarnarentur. Eius locus exactus inter auctores variabat.

Pictura purgatorii ignei in Les très riches heures du duc de Berry.

Pictura purgatorii non ignei. Gustavus Doré: adumbratio purgatorii Dantis, canto 24.

Pompa in catacumbis Sancti Callisti, Romae. Catacumbae inscriptiones continent quae saepe sunt preces pro mortuis.

Heraclides Ponticus putabat purgatorium in Via Lactea esse; Academici, Stoici, Cicero, Vergilius, Plutarchus, et scripta hermetica id inter lunam et tellurem aut circa lunam ponebant; cum autem Numenius Apamensis et Neoplatonistae Latini putabant id inter sphaerium stellarum inerrantium et tellurem inveniretur.

Nexus interni

• Caelum (religio)
• Inferi
• Infernus
• Persephone
• Psychopompus

Bibliographia

• Le Goff, Jacques. 1981. La naissance du purgatoire. Bibliothèque des Histoires. Lutetiae: Gallimard. Anglice The Birth of Purgatory (Sicagi: University of Chicago Press, 1984).
• Mihai, Adrian. 2015. L'Hadès céleste: Histoire du purgatoire dans l'Antiquité. Garnier.
• Watkins, C, S. 2002. Sin, penance and purgatory in the Anglo-Norman realm: the evidence of visions and ghost stories. Past and Present 175:3-33.

Nexus externi

• Purgatory. Encyclopædia Britannica Online. 2009.