Paulus Gustavus Doré fuit pictor Francicus.

Wikidata Gustavus Doré
Res apud Vicidata repertae:
Gustavus Doré: imago
Gustavus Doré: imago
Gustavus Doré: subscriptio
Gustavus Doré: subscriptio
Nativitas: 6 Ianuarii 1832; Argentoratum
Obitus: 23 Ianuarii 1883; Lutetia
Patria: Francia
Nomen nativum: Paul Gustave Louis Christophe Doré

Familia

Coniunx: no value

Memoria

Sepultura: Coemeterium Père Lachaise, Grave of Gustave Doré

Praeclarus est propter imagines, quas e.g. Dantis Alagherii Divinae Comoediae et Bibliae annis inter 1861 et 1868 addidit.

Pictor et illustrator iam in pueritia res pulchras delineavit; annos XIII natus Lutetiam venit ubi duos annos post in periodico »Journal pour rire« gryllos divulgari fecit. Tunc expositiones fecit de plagis pluma delineatis. Anno 1854 librum primum suum edidit, imagines in opus Rabelaesanum »Gargantua et Pantagruel«, unde series cyclorum sequebatur pro operibus Eugenii Sue (»Le juif errant«) et Bibliae, necnon dominorum Aegidii Perrault, Alagherii (1861), Ioannis Fontanae (1867), Michaelis de Cervantes (1863), Ludovici Ariosti (1879).

Propter phantasiam multam et technicam xylographicam perfectam, quam artifices Pisani et Pannemaker adhuc emendabant, opera in Francia, Germania et Anglia multis nota facta sunt. Lingua idearum uberrima et creatio facilis interdum duxerunt ad exaggerationes quae praesertim in ultimis operibus (e.g. de Rolando furioso) profecto sentiuntur.

Eruditionis professionalis absentia non tantopere in delineationibus quantopere in picturis nimis grandibus videtur. Sensuum veritas et profunditas interdum abest, e.g. apud imagines de Francisca Ariminensi (1861), de Orphei morte (1869), de martyribus christianis in circo (1874), de Moyse ante Pharaonem (1878).

Gustavus Doré etiam arti sculptoriae se dedebat, quam non valde bene calluit. Lutetiae monumentum Alexandri Dumas patris confecit. Mentionis dignae sint statua quaedam Noctis et Pracae cum Amore nencnon vas quoddam cum geniis bestiisque.

Pinacotheca operarum

recensere

Bibliographia

recensere
  • Gotthard Brandler (ed.): Gustave Doré., Eulenspiegel-Verlag, Berolini 1990, ISBN 3-359-00253-9
  • Walter Dirks: Dorés Bilder und Alliolis Bibel-Text heute, Hasso Ebeling Verlag, Luxemburgi, 1974, ISBN 3-921195-13-6.
  • Magali Briat-Philippe: Gustave Doré. Un peintre. Somogy, Lutetiae 2012, ISBN 978-2-7572-0551-8.
  • Konrad Farner: Gustav Doré. Der industrielle Romantiker. Dresden 1962, Rogner und Bernhard, Monaci 1975.
  • Nigel Gosling: Gustave Doré. David & Charles, Newton Abbot 1973.
  • Philippe Kaenel: Le métier d'illustrateur 1830–1880. Rodolphe Töpffer, Grandville, Gustave Doré. Édition Messene, Lutetiae 1996, ISBN 2-911043-08-1
  • Dan Malan: Gustave Doré. Adrift on dreams of splendor; a comprehensive biography and bibliography. St. Louis, Mo. 1995, ISBN 0-9631135-8-5.
  • Walter Moers: Wilde Reise durch die Nacht. Eichborn Verlag, Frankfurt/M. 2001, ISBN 3-8218-0890-X
  • Eric Zafran (ed.): Fantasy and faith. The art of Gustave Doré. Dahesh Museum of Art, Neoeboraci 2007, ISBN 978-0-300-10737-1.