Protolingua est lingua primordia stemmatis familiae linguarum ratione historico-comparativa excogitati. Quae lingua coniecturalis lingua vera non est sed potius vocabulorum corpus, in quod similitudines systematicae linguarum comparatarum redactae sunt. Quam ob rem protolingua per se, cum fictio (sed utilis) linguistica sit, testimoniis caret.

Exemplar arboreum linguisticae historicae. Protolinguae in nodis (locis ramificationis) 15, 6, 20, et 7 stant.

Ex protolingua variae linguae notatae et testatae per mutationes in traductione temporis factas descendisse putantur. Protoindoeuropaea, Protogermanica et protouralica nota exempla protolinguarum sunt.

Nexus interni

Bibliographia recensere

  • Brugmann, Karl & Berthold Delbrück. 1904. Kurze vergleichende Grammatik der indogermanischen Sprachen. Strassburg. Textus.
  • Bußmann, Hadumod. 2002. Lexikon der Sprachwissenschaft. Ed. tertia 3. Stutgardiae: Kröner. ISBN 3-520-45203-0.
  • Glück, Helmut, ed. 2010. Metzler Lexikon Sprache. Ed. quarta. Stutgardiae et Vimariae: Metzler. ISBN 978-3-476-02335-3.
  • Kortlandt, Frederik. 1993. General Linguistics and Indo-European Reconstruction. PDF.
  • Lehmann, Winfred P. 1993. Theoretical Bases of Indo-European Linguistics. Routledge.
  • Pokorny, Julius. 1953. Allgemeine und Vergleichende Sprachwissenschaft: Indogermanistik. General and Comparative Linguistics: Indo-European Studies. Vol. 2 Francke AG Verlag.
  • Pulgram, Ernst. 1959. Proto-Indo-European Reality and Reconstruction. Language 35:421–426 doi:10.2307/411229.
  • Saussure, Ferdinand de. 1969. Cours de linguistique générale. Lutetiae.
  • Schleicher, August 18611862. Compendium der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen. 2 volumina. Vimariae: H. Boehlau.