Philotas (satrapa)
Vide etiam paginam discretivam: Philotas.
Philotas (satrapa) (Graece Φιλώτας), Alexandri Macedonis et Antigoni Monophthalmi coaevus, fuit ut videtur conviva cenae Alexandri novissimae et ab anno 323 a.C.n. satrapa Ciliciae; e quo munere anno 320 a.C.n. iussue Perdiccae deiectus est ut qui sectator fuerit Crateri. Anno 318 a.C.n. Antigonus Philotam quendam (eundem ut videtur) ad Argyraspidas misit ut ab Eumene rebellandum suaderet. Nihil exinde de eo scimus.
Fontes
recensere- Q. Curtius Rufus, Historiae 10.10.2
- Vita Alexandri Macedonis (Pseudo-Callisthenes, recensio A) 3.31.8
- Iustinus, Epitome historiarum Pompei Trogi 13.4.12
- Arrianus, Historia post Alexandrum 1.5, 24.2
- Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 18.3.1, 18.62.4-63.5
- Dexippus FGrHist 100 F 8.2
Bibliographia
recensere- Helmut Berve, Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage (Monaci: Beck, 1926) i.804, vol. 2 p. 397
- "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 95, p. 423
- H. Berve, "Philotas (7), (8)" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)