Pentameter dactylicus, seu pentameter tantum[1][2] (a Graeco πεντάμετρος, videlicet 'ex quinque metris compositus'), est versus Latinae et Graecae poësis, etiamsi praecipue in distichis inveniri potest.

Forma pentametri dactylici.

Pentameter dividitur in duos hemistichios (a verbo Graeco ἡμιστίχιον, "dimidius versus"),quorum primus constat ex duobus dactylis (— ∪ ∪) non numquam pro spondeis (— —) substitutis et syllaba acuta tertii dactyli, ac secundus ex duobus dactylis firmis atque tertii dactyli acuta syllaba breviter vel producte dicta. Ictus in syllabas primas omnium dactylorum et in ultimam, quamquam brevem, cadit.

Exemplum pentametri est versus secundus Catulli carminis 85 (LXXXV) ex Epigrammatis educti:

Ód(i) et amó. // Quar(e) íd faciám // fortásse requíris.    — hexameter
Néscio, séd fierí // sénti(o) et éxcruciór.    — pentameter

Nexus interni

  1. C. T. Lewis et C. Short, A Latin dictionary founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary (Oxfonae: Clarendon Press, 1879).
  2. Saalfeld, G.A.E.A. (1884). Tensaurus Italograecus. Ausführliches historisch-kritisches Wörterbuch der Griechischen Lehn- und Fremdwörter im Lateinischen (Vindobonae: Druck und Verlag von Carl Gerold's Sohn, Buchhändler der Kaiserliche Akademie der Wissenschaften).