Ordo feminarum

Ordines feminarum ordines religiosi vel saeculares vel meriti, quae pro mulieribus nobilibus vel merentibus vel canonissis instituti sunt et tantum permittuntur a mulieribus gestari.

Maria Ludovica regina Hispaniae, magna magistra ordinis Mariae Ludivicae et sodalis ordinis Stellatae Crucis

Interdum insigne ordinum distinctum pro mulieribus etiam "ordinem feminarum" dictus est.

Veterrimus ordo feminarum sub Stellatae Crucis titulo seu a cruce dictus domus Habsburgensis de Romanorum Imperatrice Alienora Gonzaga anno 1668 institutus est.

Hodie ordines saeculares feminarum in Norvegia, Dania et Britanniarum regno Ordines Familiae Regalis dicti sunt.

Gens Burbonia in Hispania mulieres in Ordinem regalis nobilium Feminarum Mariae Ludovicae pomoverunt, necnon familiae pristinae regium Portugalliae in ordinem Sanctae Elisabethae reginae Portugalliae et regium Graeciae in ordinem SS. Olgae et Sophiae.

Mulieres merentes in Graecia ordini beneficientiae, in Ucraina ordini principis Olgae, in Russia ordini S. Catharina decorantur.

Ordo Husaino Kamil regno anno 1915 institutus Virtutis in Aegypto etiam nunc de re publica tribuetur.

Bibliographia

• Philippus Bonanni SJ: Ordinum equestrium et militarium catalogus: in imaginibus expositus & cum brevi narratione, Romae, 1711
• Gustavus Adolphus Ackermann: Ordensbuch sämtlicher in Europa blühender und erloschener Orden und Ehrenzeichen. Rudolph & Dieterici, Annaberg 1855, online.
• Arnhardus comes de Klenau: Europäische Orden ab 1700. VVA u. a., Guterslohae u. a. 1978, ISBN 3-921566-05-3.
• Romanus baro de Procházka: Österreichisches Ordenshandbuch. 4 Bände. 2. neu bearbeitete und wesentlich vermehrte Auflage, Grosse Ausgabe. Klenau, Monaco 1979.
• Damenorden. Articulus ex Damen Conversations Lexikon. vol. 3, 1835, pp. 62–63