Orbitalis atomica

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Orbitalis atomica in mechanica quantica est functio mathematica quae mores undulatos aut unius aut binorum electronorum in atomo describit. Quae functio adhiberi potest ut probabilitas quemquam electronum atomi investigandi in quaquam speciale regione circum nucleum atomi calculetur. Appellatio orbital atomica vel ei regioni physicali aut spatio ubi electron calculetur praesens referat; ita definita ab forma mathematicale particulare illius orbitalis.

Formae earum quinque primarum orbitalum atomicarum sunt: 1s, 2s, 2p_x, 2p_y, et 2p_z. Hae duae colores eam phasem aut signum functionis-undae^? in quibusque regionibus monstrant. Hae graphae^? sunt earum [ψ(x, y, z)] functionum quae ob coordinata unius electroni dependent. Ut videas formam elongatam earum ψ(x, y, z)² functionum quae densitatem directius monstrant, vide graphas^? d-orbitalum post hic.

Quaeque orbital circum atomum ab secta unica valorum earum trium numerorum quanticorum [n, ℓ, et m] depingitur; hi valores proprie energiae electroni, momento angulari, et momento angulari eius componenti-vectoris (ille numerus quanticus magneticus) correspondent. Tales orbitales numero maximo duorum electronorum occupantur, quisque cum ipso "vertigo numero quantico" aut "spin numero quantico" aut "turbinis numero quantico" "s" aut "$\sigma$" differentur. Hæc nomina simplices: s orbital, p orbital, d orbital et f orbital, eis orbitalibus cum momento-angulari numero quantico ℓ = 0, 1, 2 et 3 proprie referunt; [cum ℓ = 0 = s orbital, ℓ = 1 = p orbital, et cetera]. Haec nomina usa sint, cum valore "n", ut configurationes-electroni atomorum describant. Haec ex descriptionibus a pristinis spectroscopistīs cuiusdam serieī metalli-alkalii spectroscopicarum linearum cum "sharp", "principal", "diffuse", et "fundamental" derivantur. Orbitales cum ℓ > 3 alphabete^? continuant, omittens j (g, h, i, k, …) quod quaedam linguae inter literis "i" et "j" non distinguunt.

Bibliographia

• Daintith, J. 2004. Oxford Dictionary of Chemistry. Novi Eboraci: Oxford University Press. ISBN 0-19-860918-3.
• Orchin, Milton, Roger S. Macomber, Allan Pinhas, et R. Marshall Wilson. 2005. Atomic Orbital Theory. PDF.