Obsidio Alesiae

Obsidio Alesiae erat proelium inter Caesarem et Vercingetorigem prope Alesiam anno 52 a.C.n.

Vercingetorix Caesari arma tradit.

Prooemium

Post Gergoviae cladem, Caesar anno 52 a.C.n. obsedit Alesiam, quo Vercingetorix confugerat. Vercingetorigi ad 95 000 milites erant, Caesari autem ad 50 000 pedites et ad 5000 equites. Vercingetorigi erant praeterea ad 250 000 milites foederati, qui agebantur ab alteris Gallicis ducibus et qui perventuri erant in auxilio Vercingetorigi.

Pugna

Caesar, cum multitudine inferior esset, Alesiam oppidum a duobus vallis cingi iussit, ut se defenderet, et ab Vercingetorige, qui Alesiae erat, et ab aliis Gallicis ducibus, qui in parte exteriore erat. Pugnae diebus, primus Vercingetorix Caesarem adortus est, deinde Vercassivellaunus Arvernus. Alii duces Gallici erant Eporedorix Viridomarusque Aedui et Commius Atrebas. Vercingetorix Gallicum exercitum coniungere volebat, sed repulsus est. Simul Caesaris equitatus Commii equites profligavit. Tum Vercassivellaunus cum 55 000 militibus impetum temptavit, sed is quoque, cum ab Caesaris copiis circumventus esset, repulsus est. Postea Vercingetorix Caesari arma tradidit. Haec pugna Belli Gallici finem ostendit.

Nexus interni

• Bellum Gallicum
• Commentarii De Bello Gallico

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Alesiae pugnam spectant.